میراث مکتوب – با گسترش زبان تركی در ایرانِ عصر صفوی و نیاز به این زبان برای برقرار داشتن ارتباطات با كشورهای ترك زبان همسایه، شماری فرهنگ لغت در این دوره تالیف شد تا یادگیری تركی و فهم كلمات دشوار این زبان را در متون مختلف آسان سازد.
فرهنگ نصیری یكی از این فرهنگهاست كه دو تن از منشیان درباری عهد صفوی با هدف یاد شده تالیف كرده اند كه تنها نسخه خطی آن را دكتر حسن جوادی و دكتر ویلم فلور با همكاری چند تن دیگر اخیراً تصحیح و نشر كرده اند. قصد در این مقاله معرفی اجمالی و سپس نقدی بر این كتاب است كه ضمن آن نمونه هایی از خطاهای متعدد عجیبِ آن نقل خواهد شد. نتیجه گیری نگارنده این است كه آنچه مصححان محترم انجام داده اند، اززش علمی ندارد و چیزی جز اتلاف پول در بر نداشته است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ حسين بخشي که در دو فصلنامه آينه ميراث ، سال سيزدهم، شماره 2 (پياپي 57) اینجا بخوانید.