میراث مکتوب – بیش از هزارسال از تدوین شاهنامه می گذرد. این اثر سترگ، طی آن مدت، در معرض تصرفات گوناگون از قبیل الحاق و جذف و جابه جایی و تغییر و تبدیل بوده است.
در ویرایش های متأخر، همۀ آثار دستکاری ها زدوده نشده است. افزون بر آن، شماری از ناهنجاری ها و اشکال ها چه بسا، به جهات و از راه های گوناگون، در خلال سی سال مدت ساخت و پرداخت تحریرهای متعدد این شاهکار نفس گیر، به سروده های خود شاعر راه یافته باشد. وظیفۀ ما به حیث حافظ این میراث گرانبها آن است که تا آخرین حد امکان در پالایش آن بکوشیم و آن را هرچه بیشتر به صورت اصیلش نزدیک تر سازیم.
متن کامل این مقاله که در شمارۀ جدید نامۀ فرهنگستان دورۀ چهاردهم، شمارۀ چهارم، پیاپی 56، تابستان 1394 به چاپ رسیده است اینجا بخوانید.