میراث مکتوب- چگونگی دستیابی به یک هویت سیاسی مستقل، یکی از چالش‌های بزرگ ایرانیان در دوران اسلامی بود که تقریباً پس از گذشت نُه قرن، به اهتمام صفویان تحقق یافت. صفویان با تکیه بر جایگاه معنوی خود، بزرگ‌ترین جنبش اجتماعی و سیاسی را در ایران رقم زدند و با تأسیس یک نظام سیاسی پویا در سایۀ مذهب تشیع امامی توانستند مشروعیت و مقبولیت لازم را در میان توده‌های مختلف اجتماعی به دست آورند.
بنیادهای این نظام سیاسی بر مؤلفه‌هایی استوار شده بود که ریشه‌های عمیقی در فرهنگ اجتماعی این سرزمین داشت و صفویان به‌تدریج با شناخت آگاهانه‌ای که از آن به دست آوردند، در قالب یک گفتمان جدید به دفاع و ترویج و تحکیم آن پرداختند.
دکتر محسن بهرام‌نژاد در کتاب «مقدمه‌ای بر شناخت مبانی و زیرساخت‌های هویت سیاسی ـ ملی دولت صفوی» کوشش کرده است تا بر پایۀ میراث تاریخی آن دوران، مهم‌ترین عوامل زیرساختی هویت سیاسی ایران در دوران صفوی را در قالب چهار مبحث ساختارشناسانۀ فکری، سیاسی، حکومتی و سرزمینی با تأکید بر فرایند تحولات تاریخی هر یک از آنها بررسی کند.
وی از این زاویه نشان داده است که هویت سیاسیِ شکل‌گرفته، تأثیر شگرفی در معنابخشی به حیات سیاسی و اجتماعی ایران از سدۀ دهم هجری تا دوران معاصر داشته است.
این کتاب در پنج فصل تدوین یافته که عبارتند از:
فصل اول: مفاهیم کاربردی
فصل دوم: ساختار فکری
فصل سوم: ساختار سیاسی: سلطنت و حاکمیت
فصل چهارم: ساختار حکومتی
فصل پنجم: ساختار سرزمینی
«مقدمه‌ای بر شناخت مبانی و زیرساخت‌های هویت سیاسی ـ ملی دولت صفوی» تألیف دکتر محسن بهرام‌نژاد با قیمت 60000 تومان برای نخستین بار توسط پژوهشکدۀ تاریخ اسلام منتشر شده است.