به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، هفتاد و سومین محفل دوستانۀ این مؤسسه روز چهارشنبه 27 شهریورماه با حضور جمعی از اصحاب ادب و دانش، دوستداران فرهنگ ایران‌زمین و میهمانانی از کشور افغانستان، از جمله آقای عبدالغفور لیوال، سفیر این کشور در ایران برگزار شد.
آقای لیوال در ابتدا ضمن تشکر از مؤسسۀ میراث مکتوب و مدیریت آن به جهت دعوت از وی برای شرکت در این محفل، از حضور در جمع اساتید برجستۀ اهل فرهنگ ابراز خوشنودی کرد و گفت: فراوان خوشنود و خوشبختم که امروز در جمع دوستانی که با کتاب هستند و خودشان حکم کتاب‌های زنده را دارند، هستیم.
سفیر جمهوری اسلامی افغانستان در ایران ضمن قدردانی از تمام دستاوردها و تلاش‌هایی که در راستای حفظ و انتشار بخش‌هایی از آثار فرهنگ مشترک ایران و افغانستان در مؤسسۀ میراث مکتوب انجام شده، دستاوردهای این مؤسسه را مبارک خواند.
وی در ادامه ضمن اشاره به عضویتش در آکادمی علوم افغانستان، این مرکز را دارای سابقۀ 80 ساله توصیف کرد و گفت: من بیش از این که فردی سیاسی باشم خود را یک شاگرد فرهنگ و ادبیات می‌دانم و شاید همین زمینه بود که علاقه بسیاری برای آمدن به ایران و انجام کار فرهنگی در من ایجاد کرد و امیدوارم بتوانم در اینجا از تجارب دوستان ایرانی استفاده کنم.
چالش جهانی تولید متن
این عضو آکادمی علوم افغانستان در ادامه با اشاره به یک چالش جهانی در خصوص تولید متون، که به تعبیر وی در کنار حفظ و نشر متون تاریخی و معاصر نیازمند توجه است، گفت: صرف نظر از جوانب پدید آمده در امر انتشار متون به واسطه دیجیتالی شدن جهان، در حال حاضر تداوم فرآیند تولید متن در معرض تهدید قرار گرفته و این یک چالش جدی و موضع نگرانی در جهان امروز ماست.
وی در ادامه اظهار کرد: جهانی شدن به پشتوانه تکنولوژی‌های معاصر و رسانه‌های اجتماعی هر چند جوانب بسیار مثبتی، خصوصا در عرصه ارتباطات جهانی و بین‌المللی دارد، اما در عرصۀ تولید متن، خصوصا متن‌های پژوهشی پیوسته و سلسله‌وار، ما را به چالش کشیده و با سؤالاتی جدی مواجه کرده است.
آقای لیوال شبکه‌های اجتماعی را به نوعی مانع شکل‌گیری زمانمند متن دانست و گفت: ایجاد متن فقط در یک لحظه صورت نمی‌گیرد در حالی که امروزه وقتی ما متوجه نکته‌ای شده و آن را به سرعت در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌کنیم گویی آن نکته در فضای مجازی گم و فراموش می‌شود.
سفیر جمهوری اسلامی افغانستان در ایران افزود: در سال‌ها و سده‌های پیش تحقیق به صورت پیوسته جریان داشت و متن با زمان بزرگ می‌شد و به بلوغ و ثبوت می‌رسید و به صورت یک کل برای استفاده در آینده باقی می‌ماند.
وی ضمن بیان این که شاید وضعیت این قدر هم بد نباشد، افزود: در هر صورت نسبت رایانه، جهان دیجیتال و فضای مجازی با کتاب در کشورهای غربی هم محل بحث و بررسی است و این نه موضوعی مربوط به سنت و مدرنیته، بلکه بحثی جدی در ارتباط با میراث بشریت و بقای آن است.
این عضو آکادمی علوم افغانستان با اشاره به نگرۀ ارسطو در مورد دانش که آن را جمعی از پرندگان خفته در ذهن همۀ بشریت توصیف کرد، گفت: هیچ کس صاحب انحصاری جمع این پرندگان، که یک به یک بیدار می‌شوند، نیست و این جمع از آن همه است.
سفیر جمهوری اسلامی افغانستان در ایران با تأکید بر ضرورت ایجاد گفتمانی در منطقه در زمینۀ تولید متن در عصر حاضر، گفت: گفتمان‌سازی در خصوص این چالش در منطقۀ ما می‌تواند با پیشروی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب انجام پذیرد.
آقای لیوال در پایان گفت: سفارت افغانستان با همه محدودیت‌هایش در خدمت مؤسسۀ میراث مکتوب و تقویت پیوندهای فرهنگی است و با توجه به این که خودم هم شخصا به این مشارکت و آموختن از استادان معظم علاقه‌مند هستم ما بعد از این روابط مان را بیشتر خواهیم ساخت.