میراث مکتوب- خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد. غزل فارسی مهم‌ترین نوع ادبی شعر است و شاعران غزل‌سرا بیشترین هنر خود را در غزل به نمایش می‌گذارند. زیبایی‌شناسی یا علم‌الجمال در زندگانی اجتماعی بیشترین تلطیف و تهذیب را پدید می‌آورد.
عبید زاکانی، شاعر قرن هشتم بیش از صد غزل سروده است و تحلیل زیبایی‌آفرینی او در علوم ادبی امری ضروری و شایسته به نظر می‌رسد.
آشنایی با عناصر زیبایی‌آفرینی در غزل‌های این شاعر طنزپرداز حس کنجکاوی را برمی‌انگیزد و خشنود می‌نماید. عبید در عصر حافظ می‌زیست و طبعا زیبایی‌آفرینی او در غزل با حافظ اشتراکاتی دارد و آشنایی با زیبایی‌آفرینی عبید در غزل، سلیقۀ زمانۀ او را نیز منعکس می‌کند.
شانزدهمین و هفدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره عبید زاکانی در روزهای چهارشنبه اول و هشتم خرداد ساعت ۱۶:۳۰ با سخنرانی دکتر احمد تمیم‌داری، استاد دانشگاه علامه طباطبایی، به «زیبایی‌آفرینی در غزل‌های عبید» اختصاص دارد.
این نشست در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار می‌شود و ورود برای همگان آزاد است.
