میراث مکتوب – نسخۀ 1511 كتابخانه ملی ملك مجموعه ای دارای آثاری مورخ میان سالهای 517 تا 519ق است. این مجموعه دارای متونی به زبانهای عربی و فارسی عمدتاً در زمینه آموزش عربیت و ادبیات عربی و یك اثر در قراآت قرآنی و برخی مطالب پراكنده است.
كاتبِ همه آثارِ مجموعه ابوجعفر محمدبن ابی الفضل الصایغی البیهقی است و از یادداشتهای وی دانسته می شود كه نسخه را برای خودش كتابت كرده و عمده آنها را بر استادان فن خوانده است. وجود آثاری در آموزش فنون مختلف عربیت، از جمله: نحو، عروض، قافیه، شرح معلقات و آثاری از این دست نشان می دهد كه احتمالاً این آثار در آن دوره برای آموزش عربیت در حوزه ادبی و البته دینی نیشابور رواج داشته اند. بنابراین، بررسی این مجموعه برای شناسایی آثار رایج در آموزش عربیت نیشابور سده پنجم و ششم ارزشمند است. تنی چند از نویسندگان حلقه آموزشی نیشابور به آموزش و انتقال متون شیعی اهتمام داشته اند كه موجب اهمیت این حلقه از دیدگاه پژوهش های شیعی است. از سویی با توجه به تاریخ كتابت مجموعه میان سالهای 517ـ519ق و اینكه دو اثر فارسی در آن درج شده می توان گفت كه این مجموعه كهن ترین دستنویس تاریخ دار شناخته شده دارای آثار فارسی در ایران است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ علی صفری آق قلعه که در شمارۀ جدید آینۀ میراث (سال سيزدهم، شماره 2 (پياپی 57)) منتشر شده است اینجا بخوانید.