میراث مکتوب – هر اثر هنری از دل آثار هنری پیشین متولد می شود و بر پیدایش آثار پسین تاثیر دارد، اثری که گذشته را جذب نکرده باشد، مجذوب اینده هم نمی شود، یعنی ماندگار نخواهد بود.
ادبیات کلاسیک فارسی هنوز و همچنان ناشناخته هایی دارد که لازم است شناخته شود تا در پیشبرد ادبیات معاصر مورد استفاده قرار گیرد. اگر با نگاهی تازه به ادبیات کلاسیک پرداخته شود، نکات بدیع و بکری کشف خواهد شد که پیش تر به دلیل شیوۀ خوانش سنتی مورد توجه نبوده است.
برای بهره مندی از دقیقه های داستانی از متون کلاسیک فارسی، لازم است با دیدی داستان پردازانه متونی چون مثنوی، شاهنامه، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، منطق الطیر، تذکرة الاولیاء، کشف الاسرار، سفرنامۀ ناصرخسرو، مرزبان نامه، کلیله و دمنه، بوستان و گلستان و حتی غزلیات شمس و غزل های حافظ و سعدی و … بازخوانش شود، شیوۀ داستان پردازی، شگردهای روایی، طرح و پیرنگ حکایات و داستان ها، چگونگی ایجاد تعلیق، خلق فضا و لحن مناسب روایت، ساخت زمان و مکان در داستان ها، شخصیت پردازی، گره افکنی و گره گشایی، عنصر حقیقت مانندی چگونگی آغاز و پایان داستان ها و … در این متون مورد بررسی قرار گیرد.
بازشناسی این موارد می تواند داستان نویس امروز را در استفادۀ بهتر از شیوه های روایی و آفرینش داستان های ماندگار یاری کند.
صادقی، معصومه، تاثیر ادبیات كلاسیك فارسی در داستان‌نویسی معاصر، تهران، امیرکبیر، 376 صفحه، قطع: وزیری، بها: 285000 ریال، 1396.