میراث مکتوب – هدف از نوشتن این مقاله بررسی ساقی نامه های سروده شده تا پایان سدۀ 12 است.
در این راستا پس از طرح مسأله، سابقۀ تحقیق، تعریف ژانر ساقی نامه و ملاحظات تاریخ ادبیاتی دربارۀ آن در درآمد، به بررسی انتقادی فهرست های نسخ خطی و منابع تذکره ای و کتابشناسی پرداخته شده است. در بخش بررسی انتقادی فهرست های نسخ، روشن خواهد شد که برخی فهرست نویسان اشعاری را اشتباهاً به عنوان ساقی نامه به برخی از شاعران نسبت داده و یا ساقی نامه های واحدی را به چند شاعر منسوب کرده اند. سپس به ساقی نامه های نویافته ای پرداخته شده که در دو تذکرۀ میخانه و پیمانه به آن ها اشاره نشده است. در بخش بررسی انتقادی منابع تذکره ای و کتاب شناسی، به بررسی کامل تری از ساقی نامه هایی پرداخته شده که گلچین معانی آن ها را در مقدمۀ پیمانه مختصراً معرفی کرده؛ همچنین در این بخش منابع تذکره ای و کتاب شناسی که به ساقی نامه پرداخته اند، بررسی شده است. بنابراین این مقاله دو هدف اصلی دارد: 1- تکمیل و اصلاح اطلاعات مربوط به برخی از ساقی نامه ها 2- معرفی و بررسی برخی از ساقی نامه های نویافته و نامذکور در دو تذکرۀ میخانه و پیمانه.
متن کامل این مقاله نوشتۀ هادی بیدکی که در شمارۀ جدید جستارهای ادبی سال ۴۸، شماره ۱۸۹،(۱۳۹۴)منتشر شده است اینجا بخوانید