میراث مکتوب – داستان یوسف و زلیخا ازجمله داستان‌هایی است که از بُن‌مایه‌های مذهبی سرچشمه گرفته و در دوره‌های مختلف، مورد استقبال شاعران واقع شده است. سرایندگانی که این داستان را به نظم کشیده اند، غیر از قرآن و روایت های تفسیری، روایت تورات را نیز پیش رو داشته اند. به همین دلیل متمایز بودن این منظومه ها ، در بعضی از بخش ها ، ریشه در روایت های مختلف این داستان در قرآن ، متون تفسیری و تورات دارد. با بررسی و تطبیق منظومه های فارسی یوسف وزلیخای منسوب به فردوسی، جامی وخاوری باروایت عربی نهایه الارب فی فنون الادب، احمدالنویری می توان دریافت که هر چهار اثر از روایت قرآن، بیش از هر روایت دیگری استفاده کرده اند و در این میان ، منظومه منسوب به فردوسی و نهایه الارب بیش از دو اثر دیگر به تورات توجه دارند.
آنچه در بالا مطالعه کردید بخشی از مقدمه «بررسی تطبیقی داستان یوسف و زلیخا در منظومه های فارسی یوسف و زلیخای: منسوب به فردوسی، جامی و خاوری» نوشته دکتر داریوش کاظمی و محمد حیدری است که در نشریه ادبیات تطبیقی، سال سوم، شماره ۶ به چاپ رسیده است.
متن کامل این مقاله را در فایل پایین مطالعه کنید.