میراث مکتوب – «درۀ نادره» از مهمترین آثار میرزا مهدی خان منشی به شمار می آید كه دربارۀ رخدادهای زمان نادرشاه به نثر مصنوع نوشته شده است.
میرزا مهدی در نگارش این كتاب بیش از آن كه به فكر روایت تاریخ و بازگویی كشاكش های سیاسی و نظامی نادرشاه باشد، هم خود را متوجه فضیلت مآبی و خودنمایی های ادبی كرده است. وی در پرداخت كتاب از واژه ها و تركیبات دشوار تازی و پارسی، آیات، احادیث، امثال و اشعار عرب و صنایع لفظی و معنوی بهره برده است. پژوهش حاضر به بررسی و بازخوانی چند مثل از «درۀ نادره» و ربط آنها و بررسی آنچه استاد جعفر شهیدی در توضیح و تصحیح امثال ارائه كرده اند، اختصاص دارد. بررسی ها نشان می دهد كه استاد شهیدی در تصحیح و توضیح پاره ای از امثال دچار خطا گشته است. همچنین در این مقاله به توضیح و تبیین چند مثل كه شهیدی از توضیح آنها صرف نظر كرده است، پرداخته می شود.
متن کامل این مقاله به قلم محمد پاشایی که در فصلنامۀ ادب فارسی سال هشتم، شماره 1، بهار 1395 منتشر شده است اینجا بخوانید.