میراث مکتوب- کتاب «ای رفتههای رفته» با محوریت زندگی و شعر فتحالله مجتبایی با گردآوری حسن قریبی منتشر شد.
فتحالله مجتبائی، عضو شورای عالی علمی مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی و همچنین عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی را بیشتر به عنوان پیشکسوت و استاد عرفان، فلسفه شرق و تاریخ ادیان میشناسیم.
او در سال ۱۳۵۰ دکتری تاریخ ادیان و فلسفه شرق را از دانشگاه هاروارد آمریکا اخذ کرد و در مرکز مطالعات ادیان جهان امریکا، تاریخ تطبیقی ادیان را تحصیل کرد. تاکنون بیش از ۲۰۰ عنوان کتاب و مقاله و شعر و نقد کتاب بهصورت تألیف و ترجمه و تصحیح به زبانهای فارسی و انگلیسی در ایران و خارج از ایران منتشر کرده است، اما کمتر کسی به شعر و شاعری او توجه داشته است.
حال حسن قریبی، مجموعهای از شعرهای فتحالله مجتبایی و زندگینامه او را در کتابی با عنوان «ای رفتههای رفته» را در ۱۰۴صفحه گردآوری کرده و توسط نشر «ثالث» منتشر شده است.
خود مجتبایی در سخنانی دربارۀ این کتاب اظهار کرده است: «آنچه در این مجموعه به نظر میرسد، گزیده اشعاری است که آغاز دوران نوجوانی تا این اواخر، گاهی در پی انگیزشهایی که از ناکجاهای وجودم سر برمیداشت و شکل موزون به خود میگرفت ـ یا قالبهای عروضی مرسوم یا در پارههای بههمپیوسته در معنا و وزن. برخی از سرودهها در مجلات و نشریات ادبی روزگار خود منتشر میشد، ولی من هرگز قصد انتشار آنها را در یک مجموعه جداگانه نداشتم. چندی پیش حسن قریبی برخی از این اشعار پراکنده را از نشریات سالهای ۱۳۳۰ به بعد گردآوری و در مقالهای زیر عنوان «مجتبائی شاعر» در یکی از نشریات فرهنگستان منتشر کرد و ظاهراً استقبالی که از این مقاله شد او را برانگیخت تا با جستوجوی بیشتر، نمونههای دیگری را از نشریات گذشته بیابد و همه را بهصورت کتابی درآورد».
وی همچنین اشاره کرده است: «شعر موهبتی است آمدنی، نه آموختنی. گرچه باید اصول و مقدمات بیان آن را آموخت، اما جوهر شعر آموختنی نیست. شعر نوعی نیاز یا ضرورت است، مثل ضرورت زاییدن پس از بارور شدن. زایش بی بارور شدن و بی درد زایمان ممکن نیست. پشت هر شعر یا هر هنر ماندگار باید انگیزهای ضرورتآور، مانند ضرورت زایش بعد از بارور شدن وجود داشته باشد».
کتاب «ای رفتههای رفته»، با محوریت زندگی و شعر فتحالله مجتبایی و نوشته حسن قریبی، در ۱۰۴ صفحه و با شمارگان ۵۵۰نسخه، به بهای ۲۰هزار تومان از طرف نشر ثالث چاپ و روانه بازار کتاب شده است.