میراث مکتوب – دیوان شاه قاسم انوار با مقدمه و تصحیح دکتر حسن نصیری جامی از سوی انتشارات مولی به چاپ رسید.
در عرصۀ ادب و تحقیق معمولاً بیشتر به چند شاعر و عارف شاخص توجه شده و کمتر به احوال و اشعار و آثار شاعران و عارفانی همچون قاسم انوار پرداخته شده است و دانش و کوشش و دانسته های ما دربارۀ اینان اندک و کم رمق است. گواه ما همین دیوان پیش روست. با وجود نسخه های بسیار و اقبال پیشینیان به اشعار شاه قاسم انوار، کلیات وی سال ها پیش – سال 1337 شمسی – به همت دانشمند کوشا، روانشاد سعید نفیسی نشر یافت که نشان از عزم و کوشش آن روزگار دارد و از آن روزگاران به درازنایی بیش از نیم قرن – توجه و کوششی به افزون دربارۀ این عارف شاعر صورت نگرفته است. در حالی که می دانیم اشعار و آثار وی بخشی ارجمند از میراث عرفانی و خانقاهی خراسان در قرن های هشتم و نهم به شمار می آید و و زندگی و احوال وی نیز روایتی روشن از منازعات فکری و فرقه ای و تنازعات خانقاهی عصر تیموریان است.
از این رو، شاه قاسم انوار در این عرصه و قلمرو می تواند یک شاخص – با همه ویژگی ها – به شمار آید، شاخصی که ناگفته ها و نکته های بسیاری دربارۀ وی وجود دارد.
به گفتۀ مؤلف در این اثر سعی شده است به مهم ترین نکته ها در زندگی و آثار قاسم انوار اشاره شود و در تصحیح دیوان نیز کهن ترین و ستندترین نسخه ها مورد بررسی قرار گیرد .
در بخش نخست این کتاب نخست به زندگی و آثار انوار، معرفی نسخه ها، غزلیات، رباعیات، ترجیع بند، مراثی، مثنوی ها ، مقطعات و ملمعات پرداخته شده است. در فصل دوم فهرست اشعار، فهرست اشارات، فهرست اعلام – اشخاص، فهرست اعلام، فهرست اصناف و طبقات اجتماعی، فهرست نام حیوانات، فهرست اصطلاحات و فهرست منابع مورد بررسی قرار گرفته است.
دیوان شاه قاسم انوار، مقدمه و تصحیح: حسن نصیری جامی، تهران، مولی، 400 صفحه، 1393.
برای دیدن مقدمه این کتاب اینجا کلیک کنید.