متون با یکدیگر مکالمه دارند. کیمیای سعادت غزالی و دیوان حافظ را که هر کدام نماینده یک جهان‌نگری هستند می‌توان از منظر سه کلیدواژه «زهد، لذت و زیبایی» در یک گفتگو دید.