جعفر شجاع کیهانی: استاد سمیعی گیلانی شخصیتی ممتاز داشت. ممتاز از آن رو که فرزند روزگار و زمان خود بود. در حال زندگی می‌کرد. تازه بود، نوجو و نوآفرین بود.