زبان فارسی اگرچه ریشۀ دوهزار و پانصدساله در فارس دارد، نوع مسلمانی آن، که به ما رسیده، از خراسان برخاست و، در طول چندین قرن، رفته‌رفته به غرب و مرکز و جنوب فلات ایران سرایت کرد

به جرات می‌توان شاهنامه را سرچشمه و منبع لایزال میراث مشترک ایرانیان دانست

در این کتاب نویسندگان کوشیده‌اند با معرفی، بررسی و شرح دشواری‌های چند متن مهم‌تر جغرافیایی، مجموعه‌ای منسجم در اختیار خوانندگان قرار دهند

لهجۀ هزارگی یکی از اصیل‌ترین لهجه‌های زبان پارسی دری است

اصطلاح مسمط یا تسمیط را در زبان فارسی نخستین بار منوچهری دامغانی (ف ۴۳۲ ق) به کار گرفته است، از این رو منوچهری را مبدع این نوع شعر دانسته‌اند

الدر و المرجان فی تفسیر الایمان به انضمام رساله «فی رد قال بتوقیت الظهور» تالیف علامه سید عبدالهادی حسینی دلیجانی از عالمان نیمه نخست سده ۱۱ هجری قمری است

ضمیمۀ شمارۀ ۳۱ آینۀ میراث با عنوان «نگاهی به ذخیرۀ خوارزمشاهی (چاپ فرهنگستان علوم پزشکی)» به کوشش گلپر نصری منتشر شد

سعدی نوشته دکتر ضیاء موحد یکی از بهترین و خواندنی‌ترین کتاب‌ها درباره‌ این شاعر بزرگ زبان فارسی است

کتاب نظام آوایی زبان فارسی رویکردی ادراکی به آواشناسی زبان فارسی دارد و از این حیث، بدیع و شایان توجه است

شماره ۷۶، ۷۷ و ۷۸ فصلنامه «الدراسات الادبیه» از سوی مرکز زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لبنان و با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بیروت منتشر شد