گویش قدیم شیراز دنبالۀ مستقیم گونه‌ای از فارسی میانه است

گویش قدیم شیراز دنبالهٔ مستقیم گونه‌ای از فارسی میانه است که در فارس رواج داشته و در مراحل بعدی تحول خود با فارسی دری آمیخته و سرانجام در اواخر قرن دهم هجری به فراموشی گراییده است