تئودور نولدکه به آثار ادبی انسانی یونان باستان عشق می‌ورزید و از آثار جاویدان مشرق‌زمین به شاهنامه فردوسی علاقه‌ای بسیار داشت.

نقالی و تعزیه دو هنر نمایشی سنتی ایران هستند که با قدمتی چندصدساله، بخش مهمی از فرهنگ و هویت ایرانی را شکل داده‌اند. این دو هنر به‌عنوان بخشی از میراث فرهنگی ناملموس ایران در فهرست یونسکو ثبت شده‌اند.

درخشش ذهن نولدکه و آگاهی‌اش به ادبیات یونانی و شناختش از سه زبان سامی عربی، سریانی و عبری، و دانشش از زبان فارسی و فارسی میانه همراه با عمر طولانی، او را به شرق‌شناسی برجسته تبدیل کرده است.

مردم مغرب‌زمین از دیرباز با شرق به معنای اعم و ایران، به معنای اخص، از طریق نوشته‌های سیاحان، فیلسوفان و اندیشه‌گران روزگار کهن همچون هرودوت، گزنفون، استرابون و دیگران آشنایی داشته‌اند