امروز ۵ دی ماه، در نخستین همایش «رودکی و پیوندهای فرهنگی ایران و تاجیکستان» که در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.

مدیر انستیتو زبان و ادبیات رودکی گفت: پژوهشگاه ابوعبدالله رودکی در ۹۲ سال پیش آغاز به فعالیت کرد و در آکادمی ملی علم‌های تاجیکستان خاورشناسان معتبر و دانشمندان تاجیک در این مرکز سهمی ارزنده داشته‌اند.

مقبرة الشعرای تاجیکان در شهر دوشنبه در محلۀ لوچاب بر بالای تپه‌ای سرسبز قرار دارد.

اولین سؤالی که هر ایرانی در تاجیکستان از تاجیکان می‌پرسد، این است: شما که به فارسی تاجیکی گپ می‌زنید، چرا به خط سیریلیک که دستاوردی روسی است می‌نویسید؟

در سفر هیئت علمی میراث مکتوب به تاجیکستان تعدادی کتاب از سوی مراکز علمی و شخصیت‌های ادبی به این هیئت اهدا شد.

همۀ اهل علم و فرهنگ در دو کشور تاجیکستان و ازبکستان او را می‌شناختند و در برابرش سر تعظیم فرود می‌آ‌وردند.

میراث مکتوب- چه‌خوشبخت بودم که در سفری خوش، همسفر دوستانی بودم قابل احترام و دوست داشتنی و یازده روزی را پشت سر گذاشتم با خاطراتی فراموش نشدنی! در سرزمین نیاکان‌مان ...

پس از دو شب اقامت در سمرقند، با مینی‌بوس 18 نفره که از روز اول اجاره کرده بودیم، یکشنبه عصر راهی بخارا شدیم.

از خجند به سمت پنج‌رود آرامگاه ابوعبدالله رودکی پدر شعر فارسی (درگذشتۀ ۳۲۹ قمری)، روانه شدیم که در نزدیکی شهر مرزی پنجکِنت (پنج‌کَند، پنج ناحیه یا شهر)، قرار دارد.

فردوسی در تاجیکستان بود، هست و خواهد ماند و مردم تاجیک همانند همزبانان خود در اقصا نقاط جهان شاید از نخستین روزهای تألیف شاهنامه و پخش و نشر آن در اذهان و زبان مردمان و نیز کتابت آن، با روح این اثر و گوینده بانام آن هم‌صدا و همراه بودند.