ژاله آموزگار وطن را بیش از آنکه خاک بداند، فرهنگ می‌داند؛ نه مرز، بلکه حافظه. وطنی که بقای آن تنها با نگه‌داشتن زبان و روایت‌ها ممکن است؛ فرهنگی که اگر پاسداری شود، همچنان زنده خواهد ماند.

ژاله اموزگار معتقد است: متون کهن بن‌مایه‌های نمایشی بسیار غنی دارند که دوستان هنرمند کمتر به آن توجه دارند.

نشست «ایران را چرا باید دوست داشت؟» با حضور جمعی از اهالی ادبیات، فرهنگ، تاریخ ایران و علاقه‌مندان به ایرج افشار، به مناسبت صدمین سالروز ایرج افشار در بنیاد موقوفات ایرج افشار برگزار شد.

بهمن نامور مطلق: تصویر دانایی در اسطوره‌شناسی ایرانی در سطح جهانی هم شناخته شده و بازتاب یافته و دانایی و خردورزی یکی از نکات برجسته تمدن ایرانی است. ایرانیان از میان خدایان جنگ و خدایان خرد، دومی را برگزیدند.

در ۲۷ شهریور ۱۴۰۴ سی‌امین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار به «بو اوتاس» ایرانشناس سوئدی اهدا شد.

شماره سی و چهارم فصلنامه اندیشه سیاسی سیاست‌نامه با تجلیل‌نامه دکتر ژاله آموزگار، و پرونده‌ای درباره آراء و اندیشه‌های دکتر مهدی محقق منتشر شد.

در این مجموعه فایل سخنرانی‌های استادان ژاله آموزگار، نوش‌آفرین انصاری، حسن انوری، علی بلوکباشی، جلال خالقی‌مطلق، و حسین باهر، را می‌بینید و می‌شنوید.

نشست «با بهار و نوروز» با سخنرانی ژاله اموزگار، نعمت‌الله فاضلی و علی دهباشی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می‌شود.

ژاله آموزگار گفت: میان همه علوم، آنچه به ما امکان می‌دهد سرمان را بلند نگاه داریم شاهکارهای ادبی ماست. گنجینه‌های فکری، فلسفی و تاریخی کم‌نظیر ما با زبان توانای فارسی بیان شده‌اند.

ژاله آموزگار: من تلاش‌ کاتبان قدیمی را به عنوان نمونه‌ای از ویراستاری قدیم می‌دانم، چرا که مسلماً روی این متن‌ها، بارها ویراستاری انجام شده، تا چنین متن پاکیزه و خوش‌آهنگی حاصل شود و در اختیار خواننده متن و حکاک گذاشته شده است.