هنگامی که سخن از ادبیات عرفانی در ایران می‌شود، باید مولانا جلال‌الدین محمد بلخی یاد کرد که هم در عرصه ادب عاشقانه عرفانی بی‌مانند است و هم در عرصه ادب تعلیمیِ عرفانی.