در بین سخن‌سرایان ایران زمین کمتر سخنوری را می‌توان یافت که به اندازه فردوسی برای «خرد» و «خردمند» ارزش و منزلت قائل شده باشد.

شاهنامه، با وجود همه آنچه در قلمرو افسانه و اسطوره بر زبان آورده، «خردنامه» است؛ «اخلاق‌نامه» است؛ «شجاعت‌نامه» است؛ «نیک‌نامه» و نیکی‌نامه است؛ «شناسنامه» است.

مصطفی ملکیان، در مراسم رونمایی از کتاب یادنامه فردوسی به کوشش علی دهباشی، سه گونه مواجهه ایرانیان با آثار ادبی گذشته را مورد ارزیابی قرار داده است.

سبب بنیان‌یافتنِ شهنامه‌ها، چنان که سعدی تفسیر می‌کند، همان سبب بنیان‌یافتنِ بوستان و بسیاری از قصاید و مواعظِ او در تعلیم و تأدیب و تحذیر حکام است.

نشست نقد و بررسی کتاب «بوطیقا و سیاست در شاهنامه» با سخنرانی محمود جعفری دهقی، برگزار شد.

ژان ژاک آمپر، استاد سربن در قرن نوزدهم گفته است: «شاهنامه یکی از بزرگ‌ترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است».

محمدعلی اسلامی ندوشن در بیش از نیم قرن فعالیت علمی و فرهنگی حدود ۷۰ عنوان کتاب منتشر کرد که در این بین ده جلد از این آثار ماندگار درباره شاهنامه و فردوسی نوشته شده است.

صحنه‌های ترمیم شده فیلم «فردوسی» ساخته عبدالحسین سپنتا در موزه سینمای ایران نمایش داده شد و علیرضا محمودی نکاتی را درباره آن مطرح کرد.

هنر ملت ایران آن است که در حوادث مختلفی که بر این کشور گذشته است و در ادوار مختلف تاریخی، با وجود دارا بودن قومیت‌ها و زبان‌ها و گویش‌های مختلف همواره زبان فارسی معیار خود را حفظ کرده است.

محمدمهدی اسماعیلی، به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، پیامی صادر کرد.