على‌اکبر دهخدا، ادیب، شاعر و منتقد اجتماعى معاصر. در سال ۱۲۹۷ق/ ۱۲۵۷ش، در تهران، در کوچۀ قاسم على‌خان محلّۀ سنگلج زاده شد. پدرش، خان باباخان، که مَلّاکى متوسّط از مردم ...

علی‌اکبر دهخدا بعد از بازنشستگی‌اش از بام تا شام با کتاب‌های فارسی دمخور بود و حاصل این مطالعاتش در دو زمینۀ بزرگ و مهم است: لغت و مَثَل.

دکتر محمد معین نه‌تنها بر متون کهن فارسی تسلط داشت، بلکه با چند زبان ایرانیِ باستان و میانۀ ایرانی و نیز با چند زبان اروپایی به‌خوبی آشنا بود.

معروف است که دهخدا بر اثر نوعی سرخوردگی ناشی از فضای سیاسی و اجتماعی وقت، به لغت‌نامه‌نویسی (حدود ‌۳۰ سال) در زیرزمین منزلش رو آورد.

دوشمارۀ ۹۱-۹۰ فصلنامۀ «گزارش میراث» نشریۀ تخصصی حوزۀ نقد و تصحیح متون، نسخه‌شناسی و ایران‌شناسی (دورۀ سوم، سال پنجم، شمارۀ یکم و دوم، بهار ـ تابستان ۱۳۹۹) منتشر شد.

این مقاله، دو مساله اصلی دارد: نخست برای تعیین جایگاه شعر سنایی در تکوین لغت‌نامه دهخدا به بررسی زبانی شاهد مثال‌هایی پرداخته‌ایم که مؤلفان لغت‌نامه از شعر سنایی انتخاب کرده‌اند