طنز انتقادی وقتی شکل می‌گیرد که همیشه در عین باوری که به حرف خودمان داریم، ته دلمان بلرزد که شاید هم اشتباه می‌کنیم؛ طنز انتقادی واقعی از همین‌جا راهش را از طنزی که قصدش صرفاً ملوث کردن است جدا می‌کند.