شاهنامه و پژوهش‌های تازه زندگانی ایران را از عهد باستان، از روزگار اساطیر تا به روزگار حماسی پی گرفته تا سپس به دوران تاریخی رسیده است

شاهنامه فردوسی روحی یکتاپرستانه دارد و سطوح دینی، آیینی و اساطیری مؤثر در ژرف ‌ساخت روایی آن در طول تاریخ دچار «اسطوره‌زدایی» شده است.

بررسی تطبیقی دیوها و شخصیت‌های منفی در آیین مزدیسنا و دیو در شاهنامه موضوع این اثر است

در کتاب در دامنه‌‌های کوه قاف هفده گفتار از بهمن حمیدی شاهنامه‌‌پژوه و سرپرست بنیاد تاریخ معاصر ایران درباره شاهنامه‌پژوهی و فردوسی‌شناسی بیان شده است

در داستان «یزدگرد شهریار» شاهنامه از نوعی کافور به نام «کافور منثور» یاد شده است که نسخه‌‌های خطی و چاپی در ضبط آن اتفاق نظر ندارند

شاهنامه اسدی حماسه ۲۴ هزار بیتی بزرگی منسوب یا سروده شاعری با کنیه «اسدی» است که در ادامه خط سیر حماسه ملی در شاهنامه رخ می‌دهد

زبان شاهنامه، زبانی شگفت‌انگیز، خاص و در عین حال ساده و نزدیک و همجوش با ذهن مخاطب توصیف شده است

هدف این مقاله بررسی ثاثیرپذیری ملک الشعرا بهار از فردوسی است

چاپ دوم یادداشت‌های شاهنامه به قلم جلال خالقی مطلق از سوی مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی منتشر شد

چاپ چهارم شاهنامه شاعر حماسه سرای ایرانی به تصحیح جلال خالقی مطلق توسط انتشارات مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی منتشر شد.