دیوان خواجوی کرمانی نمونه‌ای زیبا و بی‌بدیل از پیوند شعر و موسیقی است و اشعار خواجو نه تنها زندگی پر فراز و نشیب شاعر را به تصویر می کشد بلکه آیینه‌ای از تسلط او بر صحنه هنر است.

بهاره افتخاری: حافظ با الهام از خواجوی کرمانی، مضامین و سبک او را به اوج زیبایی و ماندگاری رسانده است.

نویسنده «انگاره‌های ساختاری خمسه خواجوی کرمانی» اثبات کرده، خمسه خواجو دارای ظرفیت‌های لازم برای خوانش روایت‌شناسانه ساختاری با الگوهای روایی ساختارگرایی است.

محمد گلاب‌زاده: یکی از ویژگی‌های عطار مانند خواجوی کرمانی عشق و شوق به سفر است، این شاعران سیر و سفر را در پیش گرفتند و حسن این سفرها آشنایی با شخصیت‌های بزرگ بود.

چرا خواجو با همه‌ی هنرنمایی‌ها و نازک‌خیالی‌ها و نقشش در هموار کردنِ راه حافظ، شاعرِ طرازِ اول یا دوم و حتی به‌گمانم شاعرِ طراز سومی به‌شمارنمی‌رود؟

اسماعیل آذر: طبق نظر فردیناند دوسوسور، شیوه‌های همنشینی واژگان، شعر خواجوی کرمانی را دلبرانه کرده است

خواجوی کرمانی به نوعی در مضمون‌پردازی استاد و متقدم حافظ شیرازی بوده و در شعری منتسب به حافظ می‌خوانیم «استاد سخن سعدیست پیش همه کس اما/ دارد سخن حافظ طرز سخن خواجو»

کمال‌الدین ابوالعطا محمود بن علی بن محمود مرشدی کرمانی متخلص به خواجو و معروف به نخلبند شعرا، به تاریخ 26 ذی‌‌الحجه 689 قمری (17 دی 669 خورشیدی) در کرمان زاده شد.

مجلس استقبال در ادب پارسی فراوان است و برخی از آنها از منظر تاریخ ادبیات، کشف ما فی الضمیر و درونیات شاعر و اوضاع و احوال اجتماعی حاکم بر شاعران در یک دوره اهمیّت بسیار دارند.

قصه‌های عامیانه و ادبیات غنایی از گسترده‌ترین عرصه‌های حضور عناصر فانتاستیک است