در طی تاریخ پرفراز و نشیب ایران و با وجود جنگ‌ها و ناآرامی‌ها و کتابسوزی‌ها، نمی‌دانیم بر سر جلدهای دیگر تاریخ بیهقی چه آمده است.

چنین نویسد ابوالفضل بیهقی دبیر که "غرض من آن است که تاریخ پایه‌ای بنویسم و بنایی بزرگ افراشته گردانم، چنانکه ذکر آن تا آخر روزگار باقی ماند".

«تاریخ بیهقی» از متون کهن فارسی است که در آن می‌توان بسیاری از واژه‌های فارسی که امروزه چندان رایج نیست، مشاهده کرد.

«ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی» دبیر و مورّخ دورهٔ غزنوی مؤلف تاریخ بیهقی بود و «تاریخ بیهقی» اثر او از مهم‌ترین متون نثر فارسی است.

به مناسبت روز بزرگداشت ابوالفضل بیهقی درفش‌دار نثر پاک و استوار پارسی در اول آبان

یکی از ماجراهای غریبِ تاریخِ ادبیاتِ ایران، در دست نبودنِ نسخه‌هایی کهن از تاریخِ بیهقی و سفرنامهٔ ناصرخسرو است.

زهیر توکلی گفت: کتاب تاریخ بیهقی، اطلاعات تاریخی به ما می‌دهد ولی ژانرش مبتنی بر اطلاعات تاریخی نیست.

میراث مکتوب- بهتر آن بود که عنوان این یادداشت را «کلاسیک خوانی از بهار» می‌گذاشتم، اما احساس کردم «در بهار» خوش آهنگ‌تر است. به هر حال حرف اصلی‌ام این است، ...

کاری که خلیل خطیب‌رهبر بر کتاب تاریخ بیهقی انجام داد، آن را به‌یکی از منابع تاریخی دوره غزنوی تبدیل کرد.

چهل و هفتمین شماره ماهنامه طنز سه نقطه «مکتوب طنز [+جد] فارسی» با موضوع «افغانستان؛ چیست، چرا و چگونه؟» منتشر شد.