ابو حاتم مظفر اسفزاری (سده ۵ و ۶ ق) منجم، ریاضی دان و طبیعی دان بزرگ ایرانی، معاصر و همکار عمر خیام بود. از زندگانیش اطلاع چندانی در دست نیست؛ فقط بعضی مورخان و دانشمندان در آثار خود از وی یاد کرده اند.

به احتمال بسیار کهن ترین سند موجود به زبان فارسی که به معرفی و تشریح علم هیئت جدید پرداخته است، نامه ای است که در سال ۱۶۲۴ م، یعنی کمتر از ربع قرن پس از مرگ تیخو براهه، در دوران شاه عباس اول تدوین شده است.