ساعت ۱۱ با دکتر سیدجلال بدخشانی جلسه داشتم. او فهرستی از کتب و رسائل خواجه نصیر طوسی تهیه کرده بود تا به دکتر معصومی همدانی بدهد و نظر وی را دربارۀ آن فهرست جویا شود.

حمیدرضا دالوند، استاد تاریخ و زبان‌های باستانی فضای علمی باز دوران ابوریحان را معلول سیاست‌های باز و آزادانه دوران حکومت سامانیان و آل بویه در شرق و غرب ایران دانست.

ابوریحان بیرونی، مرد سفرهای دراز و پُرماجرا و تودرتو در دنیای علم و آموختن بود. وی که دلبستگی بسیاری به فرهنگ ایرانی داشت به دانشمندی جامع‌الاطراف یا همه‌چیزدان بدل و نامش در تاریخ علم جهان ماندگار شد.

دوشمارۀ 22 و 21 دوفصلنامۀ تاریخ علوم و فناوری دورۀ اسلامی با عنوان «میراث علمی اسلام و ایران» (سال یازدهم ـ شماره‌های اول و دوم ـ سال 1401) به سردبیری محمد باقری از سوی موسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.

دوشمارۀ 22 و 21 دوفصلنامۀ تاریخ علوم و فناوری دورۀ اسلامی با عنوان «میراث علمی اسلام و ایران» به سردبیری محمد باقری از سوی موسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.

به مناسبت این‌که یونسکو سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ را سال‌های بزرگداشت ابوریحان اعلام کرده بود، موفق شدیم دو شمارۀ ۲۱ و ‌۲۲ را به ابوریحان‌شناسی اختصاص دهیم.

دانشمندان اسلامی در عصر طلایی اسلامی و دورانی که اروپا در قرون وسطی و تاریکی جهل بسر می برد، با ترجمه آثار علوم یونان باستان نقش زیادی در حفظ این آثار و جلوگیری از نابودی آنها داشتند.

غربی‌ها وقتی می‌خواهند «ابوریحان بیرونیِ» را معرفی کنند می‌گویند بیرونی جایگاهی مشابه «لئوناردو داوینچی» در تاریخ رنسانس خودمان را داشت.

مراسم بزرگداشت احیاگران روح ایران‌زمین ابوریحان بیرونی و روز مردم‌شناسی در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

ابوریحان بیرونی، ریاضی‌دان، منجم، فیلسوف، جغرافی‌دان، داروشناس، کانی‌شناس، دین‌شناس و سیاح ایرانی، در سال ۳۵۲ خورشیدی در خوارزم متولد شد.