مصطفی ملکیان، در مراسم رونمایی از کتاب یادنامه فردوسی به کوشش علی دهباشی، سه گونه مواجهه ایرانیان با آثار ادبی گذشته را مورد ارزیابی قرار داده است.

بیست‌و‌ششمین بزرگداشت یادروز سعدی در روزهای پنجم و ششم اردیبهشت ۱۴۰۲، به همت مرکز سعدی‌شناسی در شیراز و مرکز فرهنگی شهر کتاب در تهران برگزار شد.

استاد سخن در گلستان و بوستان خود عمیق‌ترین احساسات بشری و نیز کمالات و لغزش‌های اخلاقی را مورد توجه قرار داده است.

شماری از نویسندگان یکی، دو سدۀ اخیر بر این نکته تأکید کرده‌اند که در نویسندگی هرچه دارند، از سعدی است.

شیخ اجل سعدی را می‌توان به عنوان سخنور و متفکری تلقی کرد که اندیشه‌ها و داوری‌هایش بین دو قطب «واقع‌گرایی» و «آرمان‌گرایی» نوسان دارد.

محمدجعفر یاحقی: خطیب‌رهبر شخصیتی شاخص در حوزه شرح متون کلاسیک فارسی بود.

آنچه در ادامه می‌خوانید مقالۀ دکتر سیروس شمیسا است كه در مجموعه مقالات با قافله شوق (ارج نامۀ استاد محمدعلی موحد) منتشر شده

بی‌شک یکی از معروف‌ترین کتب میراث ادب فارسی، کتاب نفیس گلستان سعدی شیرین زبان است. این اثر با نثر فنی و مزجی یکی از مهم‌ترین آثار جهان اسلام نیز به شمار می‌آید

سعدی نه تنها قصیده‌سرای نامدار با شهرت جهانی، بلکه با کوله‌باری از تجارب فرهنگی و اجتماعی، مصلحی بزرگ، جامعه شناسی فرهیخته، تحلیل‌گری واقع‌بین و منتقد مسائل اجتماعی است

فردا مصادف است با اول اردیبهشت ماه جلالی، روز بزرگداشت شیخ اجل سعدی . به همین مناسبت مرکز پژوهشی میراث مکتوب نگاهی دارد به دو کتاب شیرین تر از قند و گلستان که تلخیص و بازنویسی است از دو اثر سخنور بزرگ زبان فارسی