«سعدی» اگرچه شاعری پرکار و ماهر است، اما از لحاظ سطح موسیقایی، بیشتر به غزل های بدون ردیف توجه دارد. شاید دلیل این کار، بیشتر ساختار نحوی غزل باشد که سهل و ممتنع است.