متونی که در زمان حیات مؤلفشان کتابت شده‌اند گاه این مزیت را داشته‌اند که با نظارت خود مؤلف استنساخ شوند. در این‌گونه موارد یک یا چند گواهی بر کتاب نوشته می‌شد که نشان‌دهنده نظارت مؤلف بر امر کتابت بوده است