نویسنده کتاب «کاربرد عناصر هنری در شاهنامه» توجه داده که ویژگی‌های نمایشی که فردوسی به صورتی بدیع آنان را در کتاب خود به نمایش گذاشته با برانگیختن خیال و تصورِ مخاطب، سبب تاثیرگذاری عمیق بر او می‌شود.

سمیه تصدیقی در کتاب پژوهشی «عارفانه‌های عطار و مولانا» به بررسی تطبیقی و سیر تحول استعاره‌های شناختی در مثنوی‌های عطار و مثنوی مولانا پرداخته است.

الهام مستاجران، نویسنده کتاب «نامه‌های منظوم فارسی: در نامه‌های منظوم کهن فارسی، طبقه اجتماعی، قدرت و نفوذ مخاطب، چگونگی و قالب و ساختار پیام را مشخص‌ کرده است.

کتاب «آیین همسرگزینی در متون حماسی» نوشتۀ مهرناز فیروزمند از سوی انتشارات استاد شهریار چاپ و منتشر شده است.