پژوهشنامۀ نسخه‌شناسی نسخ خطّی فارسی

دیوان قائمیات از جمله آثار نویافته‌ای است که ظهور آن در عرصۀ نشر برای فرهنگ ایرانی و زبان فارسی یک واقعۀ بزرگ ادبی به شمار می‌رود، به گونه‌ای که در میان ادبیات منظوم اسماعیلی تنها می‌توان آن را با دیوان ناصرخسرو مقایسه کرد.

مناظرۀ بحرالعلوم محمد مهدی بروجردی طباطبایی (د. 1212 هـ ./1797م.) از معدود مناظرات مضبوط میان مسلمانان و به طور خاص شیعیان با یهودیان است.

مجموعه‌های آزاد، پیرزاده، شیرانی، کیفی و عمومی

گنجینۀ مفتی فضل عظیم بهیروی

ثواقب المناقب اولیاءاللّه مأخذی مهم در شرح احوال و مناقب و کرامات مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی (504- 672 ق) صاحب مثنوی معنویِ و هفت تن دیگر از بستگان او به‌شمار می‌آید.

دیوان فانی خویی شامل غزلیات، قصاید، قطعات، ترجیع‌بندها است که از یادگارهای ادبی دورۀ دنبلی‌ها به شمار می‌رود.

مجموعه گفتارها و یادداشتها در زمینۀ کتابشناسی و نسخه‌شناسی

رسالۀ منظوم جلدسازی (طیّاری جلد) سرودۀ سیّد یوسف حسین، تنها نوشتۀ فارسی در آموزش شیوۀ جلدسازی به زبان فارسی می¬باشد که تاکنون شناخته شده است.

جامع‌اللّغات حدوداً شامل 1600 لغت فارسی و عربی و غیره است که در 162 قطعه و 611 بیت، در هشت بحر عروضی، سروده شده است.