كتاب حاضر اصل پنجم و ششم از بخش «خاتمه» تذكره خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار، تأليف تقى‌الدين محمّد بن شرف‌الدين على حسينى متخلّص به «ذكرى» است.

سال هاست کیش مانوی و زبانهایی از ایرانی میانه، مانند فارسی میانه و پارتی و سغدی، در دانشگاه های مختلف جهان تدریس می شود.

سنّت اربعین نویسی (گردآوری چهل حدیث، گاه با ترجمه و شرح آنها)، براساس سخنی از پیامبر اسلام که بدین کار سفارش نموده، از سده‌های نخستین هجری تا به روزگار ما مرسوم بوده است.

الرحلة المکیة نگاشتۀ سید علی مشعشعی، از مهم‌ترین نگاشته‌ها در باب سلسلۀ مشعشعیان است.

آنچه پیش رو دارید تصويرى از نسخۀ خطی‌ای است به شمارۀ 11574 که در كتابخانۀ ملى ايران نگهداری می‌شود، و در تاریخ 420 هـ کتابت شده است.

تکملۀ نفحات الانس رساله‌ای است که رضی‌الدّین عبدالغفور لاری (د: 912 ق.) در گزارش احوال و آثار استاد خود، نورالدّین عبدالرّحمان جامی (د: 898 ق.)، شاعر و صوفی معروف نوشت.

سید احمد حسینی اصفهانی، متخلّص به «هاتف» در سال‌های ابتدایی قرن دوازدهم در اصفهان به دنیا آمد. او را «حکیم اصفهانی» و یا «طبیب اصفهانی» نیز خوانده‌اند.

دستور الكاتب فی تعیین المراتب تصنیف محمّد بن هندوشاه نخجوانی مشهور به شمس منشی، كتابی است در آیین دبیری و شیوه انشای مكاتبات بر حسب مراتب اشخاص.

حاتم طایی نامی آشنا برای فرهنگ و ادبیات مشرق‌زمین است.

خلاصة الاشعار و زبدة الافكار، يكى از مهم‌ترين و حجيم‌ترين تذكره‌هاى شعر در زبان فارسى است.