مراسم بزرگداشت احیاگران روح ایران‌زمین ابوریحان بیرونی و روز مردم‌شناسی در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

بیشتر کارهای عبدالمحمد آیتی در حوزۀ ادبیّات فارسى، ادبیات عرب، فلسفه و تاریخ بود که ترجمه‌های سلیس و خوشخوان متعدد او از زبان عربی شهرتی ویژه دارد.

ابوریحان بیرونی، ریاضی‌دان، منجم، فیلسوف، جغرافی‌دان، داروشناس، کانی‌شناس، دین‌شناس و سیاح ایرانی، در سال ۳۵۲ خورشیدی در خوارزم متولد شد.

مهدوی دامغانی در تابستان ۱۳۲۴، پس از گذراندن تحصیلات حوزوی در زادگاهش (مشهد) تا پایان دورۀ «سطح»، به تهران آمد و دانشجوی دانشکدۀ معقول و منقول (الهیات) شد.

بدیع‌الزمان فروزانفر، در چهاردهم شهریور ۱۲۷۶ در بُشرویه (از شهرهای خراسان جنوبیِ امروز) و در خانواده‌ای که اهل فضل و دانش بودند، دیده به دنیا گشود.

مرادی کرمانی، نام ایران را بواسطهٔ قصه‌هایش در کتابخانه‌های دنیا اعتلا بخشید. براساس اغلب کتابهایش فیلم و سریال ساخته‌ شده است.

سیزده شهریور زادروز زنده‌یاد دکتر احمد مهدوی دامغانی استاد کم‌مانند دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، دانشگاه مادرید و دانشگاه هاروارد و... است.

أبوسعد إسماعیل بن على السمّان الرازی الحافظ (تولد: حدود ۳۷۱ ق، د. ۲۴ شعبان ۴۴۵ ق)، محدث و دانشمند زیدی مذهب با گرایش معتزلی از شاگردان قاضی عبد الجبار همدانی و ساکن در ری بود.

«البلغه فی الحکمه» نوشتۀ قطب‌الدین ابوالفضائل عبدالقادر بن حمزه بن یاقوت الاهری با تصحیح سیدمحمد یوسف ثانی، از سوی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران چاپ و منتشر شد.

نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه ۲۱ شهریور به بحث و گفتگو دربارۀ کتاب «قرآن‌های کوفی در ایران و دیگر پاره‌های آن در جهان» اختصاص دارد.