رودکی نخستین شاعری است که قالب‌های گوناگون شعر فارسی را بر پایه‌ای استوار بنا نهاد و راه را برای ظهور بزرگانی چون فردوسی و سایر استادان عصر غزنوی هموار کرد.

با اینکه از درگذشت رودکی بیش از هزار سال می‌گذرد، شعر او طراوت و شادابی اش را از دست نداده و هنوز هم گل سر سبد محافل و نقل مجالس علاقه‌مندان ادب است.

دومین نشست «نفحات‌الانس و تذکره‌الاولیا دو شیوه در تذکره‌نویسی صوفیان» از مجموعه درس‌گفتارهایی دربارۀ جامی با سخنرانی بهرام پروین گنابادی برگزار شد.

«سرنوشت قومی که به ایران تاخت»، نام گزارشی مستندگونه است که خبرگزاری صدا و سیما از نمایشگاه «کارگاه بایسنغر» در کتابخانه و موزه ملی ملک تهیه کرده است.

به مناسبت میلاد حضرت عیسی (ع) نسخه خطی «سرودهای مسیحی موسوم به شاراکان» در کتابخانه آستان قدس رضوی معرفی و رونمایی شد.

چهارمین دوره «کارگاه آموزشی خط کوفی» با تدریس استاد همایون مقدس در چارچوب مدرسه زمستانی ملک برگزار می‌شود.

پژوهشکده زبان‌شناسیِ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دومین نشست «رده‌شناسی زبان‌های ایرانی» را برگزار می‌کند.

رودکی اولین شاعر فارسی‌زبان نبود، از این‌ حیث به او پدر شعر فارسی می‌گوییم که مشهورترین شاعر یا به ‌عبارت ‌دیگر نخستین شاعر مشهور آن دوره است که شعرهایی از او باقی‌ مانده است.

هنگامی که سخن از ادبیات عرفانی در ایران می‌شود، باید مولانا جلال‌الدین محمد بلخی یاد کرد که هم در عرصه ادب عاشقانه عرفانی بی‌مانند است و هم در عرصه ادب تعلیمیِ عرفانی.

فاطمه نیروی آغمیونی: پند و معرفت و نیز تغزل و عشق و شور و امید به زندگی، مضمون‌های اصلی اشعار رودکی است.