ساعت ۱۰:۳۰ دقیقۀ روز جمعه ۲۰/۱۱/۹۱٫ اولین بنایی که بازدید می کنیم مسجد ملک زوزن است که در ۶۵ کیلومتری جنوب غربی شهر خواف قرار دارد و از جمله مساجد دو ایوانی و تنها بنای آجری برجا مانده از بقای شهر تاریخی زوزن است و اکنون همچون نگینی در دل بیابان می درخشد.

شماره ۷۷ و ۷۸ فصلنامه وقف میراث جاویدان از سوی سازمان اوقاف و امور خیریه به چاپ رسید.

دیوان سنایی غزنوی از جمله آثار برجسته ادبیات کهن فارسی است، که همچنان از داشتن چاپی علمی و منقح مرحوم است.

معیار اجمالی و مفتاح ابواسحاقی کتابی است در چهار فن عروض و قافیه و بدیع و لغت فرس، که آن را شمس فخری اصفهانی از ادبای کمتر شناخته شده قرن هشتم، به نام جمال الدین ابواسحاق اینجو تألیف نموده است.

پژوهشگر ادبی حوزۀ شبه قاره، آقای عارف نوشاهی برای نخستین بار به تصحیح متنی مهم از متون کهن ادب پارسی دست یازیده که با نام کتاب ارشاد،به گونه ای آراسته و پیراسته به چاپ رسیده است.

از جذاب ترین، و در عین حال سودمندترین، حوزه های هر علم، تاریخ شکل گیری و تحولات آن است. ایران شناسی هم اگر چه در مقایسه با بسیاری از دانش های دیگر، از پیشینۀ دور و درازی برخوردار نیست، تاریخ پر فراز و نشیب تحولات آن بسیار خواندنی و جذاب است.

آشنایی من با مرحوم جوینی به سال ۱۳۴۸ برمی گردد زمانی که من تازه به عنوان استادیار زبان شناسی در دانشگاه تهران استخدام شده بودم.

در پی درگذشت دکتر عزیزالله جوینی، شاهنامه پژوه، محقق و نسخه شناس کشور، گفت و گویی تلفنی با دکتر سجاد آیدنلو، شاهنامه پژوه، مدرس دانشگاه پیام نور ارومیه و از دوستان دکتر جوینی انجام دادیم

عزیزالله جوینی متولد سال ۱۳۰۴ در شهر اسفراین بود. وی بعد از دریافت مدرک دکتری به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول شد

علم سیاق، حساب سیاق یا فن سیاقت نامی است برای نوعی ضبط محاسبات که دست کم از سدۀ چهارم هجری دربارۀ آن گزارش مکتوب در دست است و اگر گزارش ابن ندیم را بپذیریم، خاستگاه آن ایران بوده است.