میرزا حسن زنوزى خویى، ادیب و متکلّم و دانشمند اواخر سده دوازدهم و اوایل سده سیزدهم است که از خود آثار و نگارشهاى سودمندى در زمینه اصول، حدیث، رجال، کلام، ادبیات و تاریخ بر جاى نهاده است که از آن جمله مىتوان به بحرالعلوم، ریاضالجنّة، زبدةالأعمال، شرح الاستبصار، دیوان اشعار و... اشاره کرد.

كلمات عليه غرّا در واقع ترجمه و شرح منظوم هفتاد سخن از امام علی(ع) است.

گفته می‌شود شرح ثمره بطلميوس قديمى‌ترين كتاب احكام نجومى است.

القند یکی از آثار دانشمند پرآوازه حنفی ماوراءالنهر، نجم‌الدین نسفی (461 ـ 573 هـ.ق) نویسنده کتاب معروف عقاید نسفی است.

تحفةالأزهار و زلال‌الأنهار یکی از آثار ارزشمند در زمینه شناخت انساب علویان در سراسر جهان تا پایان سدة یازدهم هجری است.

در این اثر 329 جلد از نسخه‌های خطّی مدرسۀ خاتم‌الأنبیاء (صدر) بابل معرفی شده است.

منهاج‌الولاية فی شرح نهج‌البلاغه شرحى است فلسفى ـ عرفانى، با استناد به سخنان عرفا و استشهاد به اشعار شاعرانى چون مولانا جلال‌الدين بلخى، شيخ عطّار و شيخ محمود شبسترى.

در این اثر 793 جلد از نسخه‌های خطی مدرسه نمازی خوی معرفی شده است.

اعلاخان افصح‌زاد در اين اثر اوضاع سياسى و اجتماعى و مذهبى زمان جامى ـ عهد تيمورى ـ را بررسى مى‌كند.

این کتاب دربردارنده مثنويهاى 1. سلسلة الذهب، در سه دفتر .2 سلامان و ابسال 3. تحفةالأحرار 4. سُبحةالأبرار 5. يوسف و زليخا 6. ليلى و مجنون 7. خردنامه اسكندرى است.