میراث مکتوب – یکی از کتب حائز اهمیت دربارۀ تاریخ صفویه کتاب سلسله النسب صفویه است که پس از سال 1077ق. و در زمان پادشاهی شاه سلیمان صفوی (1077-1105ق.) نوشته شده است.
این کتاب راجع به احوال شیخ صفیالدین اردبیلی (735-650ق.) و اجداد و اولاد اوست که در یک مقدمه و پانزده فصل و خاتمه‌ای که مشتمل بر سه فصل است تدوین شده. نویسنده پس از مقدمه‌ای کوتاه به ذکر نسب شیخ صفیالدین تا امام موسی کاظم (ع) می‌پردازد آنگاه شروع به بیان حکایات و احوالاتی می‌کند که آغاز آن از چهار نسل قبل از شیخ صفیالدین تا چند نسل پس از او ادامه می‌یابد. حکایات مزبور برخی با خرافات آمیخته‌اند و برخی وجهه‌ای تاریخی و علمی دارند لیکن جنبۀ تاریخی حکایات بر خرافات آن غالب است. آوردن حکایاتی غریب و به دور از ذهن نظیر، دزدیدن «محمد حافظ» – یکی از اجداد شیخ صفیالدین- و همچنین شنیدن آواز پدر توسط شیخ صفیالدین در شکم مادر، یکی از نمونه‌های خرافی مندرج در این اثر است.
علاوه بر مطالب فوق، نویسنده اسنادی را در کتاب آورده است که دربارۀ تولیت آستان شیخ صفیالدین است و نکاتی را به جهت اوقاف و اهمیت آن آستان بازگو می‌کند.
نویسندۀ کتاب، یعنی شیخ حسین ابدال زاهدی، در حوزۀ تاریخ و تاریخ‌نگاری اطلاعات مفیدی داشته است و در میان سطور به اشعاری که سرودۀ خود او هستند استناد کرده است لیکن این اشعار از نظر وزن مختل است. نویسنده قصد داشته که عبارات خود را با شعر بیاراید که به نظر مصحّح از عهده این کار به خوبی بر نیامده است.
این کتاب در نشر ارمغان تاریخ، در سال 1395 به قیمت 200000 ریال با شمارگان 500 به چاپ رسیده است.
نویسنده: حسین پیرزاده ابدال زاهدی، مقدمه و تصحیح: حسین نصیر باغبان، بررسی کتابشناسی سلسلة النسب صفویه
منبع: کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی