میراث مکتوب – برندق خجندی از شعرای مهم سدۀ 8 – 9 ق است که بیشتر عمر خود را در سیر و سفر گذراند.
وی بنابر اشعارش به شهرهای قنوج، شمس آباد، دهلی و ملتان که در حوزۀ شبه قاره اند، سفر کرده است. مدت حضور او در شبه قاره معلوم نیست، اما در سال 791 ق پس از مدح سلطان غیاث الدین تغلشاه ثانی و کشته شدن وی با شتاب از ملتان به ماوراء النهر بازگشته است. تاکنون هیچ تحقیق جامع و کاملی بر روی اشعار و احوال برندق خجندی صورت نگرفتهو دیوان اشعار وی نیز تصحیح نشده است. تنها ذبیح الله صفا در تاریخ ادبیات در ایران مختصری دربارۀ وی سخن رانده و برخی از قصایدش را آورده است. در این مقاله کوشش شده است آگاهی هایی دربارۀ این شاعر ارائه شود.
متن کامل این مقاله به قلم مهدی فیاضی و امید سروری را که در شمارۀ چهارم، پیاپی 4، بهار ـ تابستان 1394 منتشر شده است اینجا بخوانید.