میراث مکتوب – رودكی سمرقندی از سرآمدان قلمرو شعر پارسی در سده سوم و چهارم هجری است كه از انبوه اشعار او تنها حدود هزار بیت، آن هم به گونه پراكنده و برگرفته از میان آثار دیگر به دست ما رسیده است.
فقدان نسخه كهن و اصیل، فاصله زمانی، دگرگونی های زبان فارسی، ضبط های مختلف منابع ثانوی و … سبب شده است تا قرائت و مفهوم برخی از همین بیت های اندك این شاعر دشوار و دیریاب گردد. در این جستار قرائت های گوناگون و معانی ارائه شده مصححان از یك بیت از خمریه مشهور رودكی به روش مقایسه ای ـ تحلیلی نقد و بررسی شده است. حاصل پژوهش بیانگر آن است كه بر اساس موازین سبك شناسی، قواعد دستور تاریخی زبان فارسی، شواهد درون متنی و شواهد برون متنی قرائت متعارف بیت رودكی مقرون به صحت نیست. در نهایت، این مقاله ضبط صحیح بیت را پیشنهاد كرده، معنا و تفسیر آن را با این قرائت به دست داده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ علي صباغی و حسن حيدری که در مجله متن شناسی ادب فارسی، سال هفتم، شماره 2، تابستان 1394منتشر شده است اینجا بخوانید.