میراث مکتوب – امروزه دیگر در این امر تردیدی نیست که هر گونه مطالعه و جستاری در قلمرو شعر کهن فارسی بدون مراجعه به جنگ‌ها و سفینه‌های شعری کاری ناقص و نا تمام خواهد بود. جنگ‌ها از آن جهت که بعضاً نام و نشان شاعران گمنام و اشعار و آثار آن ها را از تصرف زمانه در امان نگاه داشته، حائز کمال اهمیت است.
در میان جنگ‌ها و سفینه‌های شعر فارسی، جنگ خطی شماره ۹۰۰ مجلس که به سفینه شعرا و تذکره شعرا نیز شهرت داشته و به دست کاتبی ناشناس تحریر یافته است، به لحاظ مندرجات _ که در مواردی تازه‌یاب و بی‌سابقه است _ ارزش و اهمیت بسیاری دارد.
در این نوشتار ضمن توضیحی مجمل درباره مشخصات این سفینه با ارزش که در قرن هشتم هجری قمری کتابت شده است و نیز شرحی کوتاه در ذکر پیشینه تحقیقاتی که بر روی آن صورت گرفته است، نمونه‌های نویافته ای از اشعار شاعران نامدار سده های ششم و هفتم هجری قمری: معزی، انوری، مجیرالدین بیلقانی و سعدی به دست می‌دهم؛ در واقع در این مقاله دو غزل، یک قطعه و یک رباعی از انوری، یک غزل از معزی، سه غزل، یک قطعه و دو رباعی از مجیرالدین بیلقانی و دو قطعه از سعدی به عنوان اشعاری معرفی شده‌اند که در دیوان شاعران نامبرده موجود نیست.
«اشعاری نو یافته در جُنگ خطی ۹۰۰ مجلس» نوشته محسن شریفی صحی و حامد خاتمی‌پور که در مجله متن‌شناسی ادب فارسی سال پنجم، شماره ۱، بهار ۱۳۹۲ منتشر شده است بر روی فایل پایین مطالعه کنید.