میراث مکتوب- قرآن شماره 4545، نسخهای بینظير از مصاحف دوره غزنوی است كه در ميان اوراق بازيافته در تعمير بناهای حرم مطهر حضرت رضا(ع) كشف شده است.
وضعيت برگهای این اثر نشان میدهد اين نسخه در زماني نامعلوم دچار حريق شده و بخشی از برگهايش از ميانرفته است.
اين نسخه نفيس، بهخط كوفی شرقی، بهطور کامل با زر كتابت شده و از معدود قرآنهای كوفی است كه هم متن و هم تمامي علائم، سر سورهها و ضمايم آن با طلا تزيين شده است.
بر اساس انجامه نسخه، اين قرآن ارزشمند در سال 434 هجري قمري در خراسان، احتمالاً به سفارش «سلطان مودود بن مسعود غزنوی» تهيه و دو هنرمند برجسته، «ابوعلی حسن بن عبدالعزيز» در مقام كاتب و «ابی بكر محمد بن عبدالله غزنوی» در جايگاه مذهب، در خلق اين اثر هنری مشاركت داشتهاند.
اين مصحف شريف بيش از دويست سال بعد از كتابت در سال 662 هجری قمری وقف بر حرم مطهر رضوی شده و امروزه پس از مرمت، با ابعاد 19 در 2/29 سانتیمتر، بهعنوان يكی از نفايس قرآنی در مركز نسخ خطی كتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری میشود.
دراینمیان، اين سازمان نیز در تداوم مسير متعالی دستيابی به هدف مرجعيت علمی آستان قدس رضوی و انجام رسالت ديرين خود، مبنی بر معرفی ميراث گرانبهای موجود در گنجينه رضوی و همچنین در راستاي نهضت نشر نفايس این گنجینه، این تابلو برگ را به منظور ارائه هر چه بهتر و نزديکتر به اثر اصلی آن، تهیه و منتشر کرد. این تابلو برگ شامل كتابت سورههای توحيد، فلق و ناس است.
منبع: کتابخانه آستان قدس رضوی