میراث مکتوب – دکتر مصطفی ذاکری در پی درگذشت دکتر بهمن سرکاراتی یادداشتی را در اختیار سایت مرکز پژوهشی میراث مکتوب قرار داد.
متن این یادداشت در پایین آمده است:
امروز چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲ خبر درگذشت دوست گرامی و دانشمند مرحوم بهمن سرکاراتی را با نهایت تأسف شنیدم و بر مرگ چنو دانشمندی بسی افسوس خوردم و گاهی می‌اندیشیدم که او و برخی از دوستان دیگرم بعد از مرگ من افسوس خواهند خورد و نمی‌دانستم که من اینک افسوس خور دوستان می شوم و به تقلید آن بیت معروف خاقانی گفته شده است من هم می گویم:
همی گفتم که سرکاراتیم باشد دریغا گو
دریغا من شدم آخر دریغا گوی او امروز
بهمن چهارسال در لندن با من همدرس بود و می دیدم که چه سخت کوش بود و با هوش سرشار و علاقۀ وافر به رشته زبانهای قدیم و میانۀ ایرانی و بالاخص زبانهای قدیم یعنی اوستا و فارسی باستان به تحصیل و تحقیق در این زمینه می کوشید و او مانند مرحوم احمد تفضلی از یاران کهن و دوستان اندیشمندی بود که پیش از ما به دیدار حق شتافت.
مرحوم سرکاراتی در دو رشته فعال بود یکی در رشتۀ اساطیر ایرانی که مقالاتی ارزنده در این باره نوشته است و دوم در ریشه‌شناسی لغات فارسی که مقدمه ممتعی درباره اصول آن نوشت که در نامۀ فرهنگستان چاپ شد و در مقدمۀ جلد اول کتاب فرهنگ ریشه شناختی بررسی ریشه شناختی زبان فارسی تألیف دکتر محمد حسن دوست تجدید چاپ شد و کتاب اخیر او نیز کتاب بررسی ریشه شناختی فعلهای زبان پهلوی تألیف دکتر یدالله منصوری تحت نظر او سامان یافت. او یادداشتهای فراوان در این زمینه تهیه کرده بود که خودش توفیق سامان دهی و چاپ آنها را نیافت و امید است که همسر دانشمنداشان آنها را جمع آوری و تنظیم فرماید. در برخی مجلات و از جمله در نامه فرهنگستان به تفاریق ریشه های برخی کلمات را ذکر کرده است. او در دانشگاه تبریز نیز سمت استادی داشت و در فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم از اعضای دائمی و مستمر آن محسوب می گردید.
خدایش بیامرزاد و یاد او گرامی باد و میراث علمی و فرهنگی او پایدار بماند.
متن این یادداشت در پایین آمده است:
امروز چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲ خبر درگذشت دوست گرامی و دانشمند مرحوم بهمن سرکاراتی را با نهایت تأسف شنیدم و بر مرگ چنو دانشمندی بسی افسوس خوردم و گاهی می‌اندیشیدم که او و برخی از دوستان دیگرم بعد از مرگ من افسوس خواهند خورد و نمی‌دانستم که من اینک افسوس خور دوستان می شوم و به تقلید آن بیت معروف خاقانی گفته شده است من هم می گویم:
همی گفتم که سرکاراتیم باشد دریغا گو
دریغا من شدم آخر دریغا گوی او امروز
بهمن چهارسال در لندن با من همدرس بود و می دیدم که چه سخت کوش بود و با هوش سرشار و علاقۀ وافر به رشته زبانهای قدیم و میانۀ ایرانی و بالاخص زبانهای قدیم یعنی اوستا و فارسی باستان به تحصیل و تحقیق در این زمینه می کوشید و او مانند مرحوم احمد تفضلی از یاران کهن و دوستان اندیشمندی بود که پیش از ما به دیدار حق شتافت.
مرحوم سرکاراتی در دو رشته فعال بود یکی در رشتۀ اساطیر ایرانی که مقالاتی ارزنده در این باره نوشته است و دوم در ریشه‌شناسی لغات فارسی که مقدمه ممتعی درباره اصول آن نوشت که در نامۀ فرهنگستان چاپ شد و در مقدمۀ جلد اول کتاب فرهنگ ریشه شناختی بررسی ریشه شناختی زبان فارسی تألیف دکتر محمد حسن دوست تجدید چاپ شد و کتاب اخیر او نیز کتاب بررسی ریشه شناختی فعلهای زبان پهلوی تألیف دکتر یدالله منصوری تحت نظر او سامان یافت. او یادداشتهای فراوان در این زمینه تهیه کرده بود که خودش توفیق سامان دهی و چاپ آنها را نیافت و امید است که همسر دانشمنداشان آنها را جمع آوری و تنظیم فرماید. در برخی مجلات و از جمله در نامه فرهنگستان به تفاریق ریشه های برخی کلمات را ذکر کرده است. او در دانشگاه تبریز نیز سمت استادی داشت و در فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم از اعضای دائمی و مستمر آن محسوب می گردید.
خدایش بیامرزاد و یاد او گرامی باد و میراث علمی و فرهنگی او پایدار بماند.