- مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب - https://mirasmaktoob.com -

«صُوَر خیال در نسخه‌های مصوَّر» منتشر شد

میراث مکتوب- حسین عصمتی، کتاب «صُوَر خیال در نسخه‌های مصور» با تکیه بر شاهنامه بایسنقری و تهماسبی را از سوی انتشارات سوره مهر راهی بازار کتاب کرد.

منابع متعددی در حوزه ادبیات وجود دارد. اما شاهنامه فردوسی بیش از هر متنی مورد توجه نگارگران قرار گرفته است. به همین سبب برخی از بهترین نگاره‌های تاریخ نگارگری ایران مربوط به نسخه‌های مصور شاهنامه است. تعداد در خور توجهی از این نگاره‌ها برای شاهنامه بایسنقری و تهماسبی ساخته شده است. با بررسی نگاره‌های این دو نسخه تفاوت و شباهت‌هایی دیده می‌شود که ناشی از تحول خوانش نگارگران از شاهنامه است. از دیدگاه این کتاب، عوامل اثرگذار بر این تحول در دو حوزه قرار می‌گیرند. مذهب و فرهنگ یک بخش از عوامل اثرگذار بر محتوای نگاره‌هاست و در حوزه فرهنگ ادبیات بالاخص شاهنامه و صور خیال آن تأثیری در خور توجه داشته است.

از منظر نویسنده بخش دوم این تأثیرگذاری از لحاظ زبان تصویر است. رابطه‌ای ظریف و حساس میان این نگاره‌ها با متن ادبی وجود دارد. بررسی ساختار ادبی شاهنامه فردوسی آشکار می‌کند عناصری همچون تشبیه، استعاره، کنایه، اسناد مجازی، اغراق شاعرانه و وزن عروضی تأثیری جدّی در شکل‌گیری و ارتقای نگاره‌ها داشته است. حکومت و شرایط اقتصادی بخش دیگری از این عوامل است که بر شکل ساختاری و عناصر تصویری دو نسخه مذکور مؤثر بوده است.

عصمتی کتاب «صور خیال در نسخه‌های مصور» را در سه فصل تدوین کرده است. در فصل نخست با عنوان «مبانی نظری» پس از بررسی مفاهیم نظری به سراغ بازه زمانی تیموری به عنوان عامل بیرونی سبک‌شناسی شاهنامه بایسنقری رفته و پس از آن دورۀ صفوی را واکاوی کرده است.

نویسنده در فصل دوم به تجزیه و تحلیل داده‌ها پرداخته است. ویژگی‌های ساختاری شاهنامه فردوسی و معادل آن در نگاره‌های شاهنامه بایسنقری و تهماسبی، و تأثیرگذاری ویژگی‌های داستانی شاهنامه (مفاهیم کلی) بر نگاره‌های دو نسخه، از جمله مطالب این فصل است.

عصمتی در فصل پایانی سبک دو نسخه بایسنقری و تهماسبی را با توجه به عوامل بیرونی و درونی بررسی کرده است. نکته‌های پایانی در کنار نمایه و منابع، بخش پایانی کتاب «صور خیال در نسخه‌های مصور» است.

انتشارات سورۀ مهر کتاب «صور خیال در نسخه‌های مصور» اثر حسین عصمتی را به بهای ۱۵۰ هزار تومان منتشر کرده است.

مریم مرادخانی

[1]
[2]