میراث مکتوب- علینامه منظومهاى شيعى و بازمانده از سده پنجم هجرى است كه شاعرى به نام يا تخلّص «ربيع» آن را در سال 482 ه . سروده است. از سراينده آگاهى زيادى در دست نيست. وى در سال 420 ه . زاده شده و اين منظومه را احتمالا در خراسان سروده و به علىبن طاهر عريضى، حاكم سبزوار تقديم كرده است.
منظومه حماسى علینامه در دو دفتر فراهم آمده و سراينده ماجراهاى جنگ جمل و صفّين را در اين دو دفتر به نظم كشيده است.
اين اثر هم از نظر تاريخ شعر فارسى و حماسى و هم از نظر تاريخ شعر شيعى و حماسههاى شيعى و تاريخى ارزش و اهميت زيادى دارد و مىتواند از جنبههاى گوناگون مورد توجه پژوهشگران قرار گيرد.
کتابشناسی:
علینامه (فارسی)
[منظومهای کهن؛ سروده به سال 482 هـ . ق]
سرایندهای متخلص به «ربیع» (زادۀ 420 هـ . ق)
تصحیح: رضا بیات، ابوالفضل غلامی
تهران: 1389 (چ1)؛1390 (چ2) ـ 625 ص/ قطع وزيری
شابک: 6-001-203-600-978
میراث مکتوب: 201
برگزیدۀ اولین دورۀ جشنوارۀ علمی ـ پژوهشی شهاب (1389)