میراث مکتوب- انتشارات کارنامه، کتاب «یادگار عمر» را که در برگیرندۀ گفتوگوی پیروز سیّار با مرحوم استاد احمد آرام، مؤلف و مترجم است، منتشر کرد.
سیار در یادداشت خود بر این کتاب، یکی از اتفاقات فرخندهٔ زندگی خود را همنشینی طولانی با استاد احمد آرام دانسته که به برکت آن با بسیاری از وقایع مهم فرهنگی یک سدهٔ اخیر ایران آشنا شده است.
سیار نوشته است: «شاید برای جوانان دوران ما تصور این واقعیت دشوار باشد که ۹۵ سال پیش، در نخستین سالهای قرنی که ما به آخرین سال آن نزدیک میشویم، یک جوان بیست و چهار ساله که از تواناییهای ذهنی فوقالعاده بهرهمند بود و به عشق معلم شدن، مدرسهٔ طب را در آخرین سال آن رها کرده و به تدریس در مدارس تهران و سایر شهرهای ایران روی آورده بود، با همکاری دو دوست خود نخستین کتابهای درسی فیزیک، شیمی و هیئت را به زبان فارسی تألیف کرد و آنها را با روش چاپ سنگی به چاپ رساند.»
احمد آرام در طول عمر دراز خود حدود ۱۱۰ اثر را در رشتههای مختلف علمی از سه زبان انگلیسی، فرانسه و عربی به فارسی ترجمه کرد. به برکت ترجمههای او بسیاری از فارسیزبانان به مطالعهٔ آثار دانشمندان بزرگی چون جورج سارتون، ویل دورانت، آلبرت انیشتین، ژرژ گاموف، ماکس پلانک و… پرداختند و برای نخستینبار با آثار غیرفارسی محققانی چون سیدحسین نصر و سید حسن تقیزاده آشنا شدند. تصحیح کیمیای سعادت امام محمد غزالی و ترجمهٔ تحدید نهایت الاماکن لتصحیح مسافات المساکن ابوریحان بیرونی از دیگر آثار اوست.
کتاب «یادگار عمر» حاصل گفتوگویی طولانی است که به پیشنهاد نگارنده از اواسط سال ۱۳۶۹ آغاز شده و در اوایل سال ۱۳۷۰ به پایان رسیده است.
سیار در این گفتوگو، روندی تاریخی را در پیش گرفته و از کودکی احمد آرام آغاز کرده و در ادامه به معلمی و تدریس آرام در سایر شهرها پرداخته است.
مرحوم آرام در این گفتوگو به سؤالاتی دربارهٔ کودکی و تحصیلات خود پاسخ داده و در ادامه به سؤالاتی پیرامون نخستین آثار، آغاز معلمی و سفر به اصفهان، مدرسهٔ فلاحت کرج، و سفر شیراز پرداخته است.
بازگشت به تهران، یوسفآباد و قنات مستوفی (محل زندگی مرحوم آرام تا پایان عمر در محلهٔ یوسفآباد بوده است) پرداخته و در آن داستان محلهٔ یوسفآباد که ابتدا باغی بزرگ بوده و وی و کارکنان وزارت عدلیه از ساکنان اولیه این محله بودهاند، سخن گفته است. انتشارات فرانکلین از دیگر موضوعاتی است که احمد آرام به سؤالاتی دربارۀ آن پاسخ داده است. وی میگوید: «در سال ۱۳۳۳ یا ۱۳۳۴ بازنشسته شدم. عرض کنم که موسسهٔ فرانکلین تازه درست شده بود و محلش هم چهارراه یوسفآباد در خیابان شاه بود. از چهارراه که ده قدم به طرف غرب میرفتیم، دست چپ یک بالاخانهای بود که آنجا بودند. پیش از آن هم در یک جایی جلوتر از آن بودند که مال پدر صنعتی بود، (همایون صنعتی)، بعد از اینکه ما آنجا رفتیم و بنا شد دایرة المعارف فارسی را تهیه کنیم، در آن مکان قدیمی آنها که در واقع تقریباً مقابل سفارت انگلیس بود، مستقر شدیم.
غلامحسین مصاحِب و دایرة المعارف فارسی از دیگر مواردی است که احمد آرام به سؤالات دربارۀ آنها پاسخ داده است.
دومین چاپ کتاب «یادگار عمر» گفتوگوی پیروز سیار با احمد آرام از سوی انتشارات کارنامه منتشر شده است. قیمت این اثر برای عرضه به خوانندگان در آن درج نشده است. ظاهراً برخی ناشران به دلیل نوسانات قیمت کاغذ و هزینههای تولید کتاب از درج بهای کتاب در پشت جلد خودداری میکنند. در سامانه کتاب معاونت امور فرهنگی بخش راهنمای مراجعان، از جمله اطلاعاتی که لازم است ناشر در صفحۀ شناسنامه درج کند، قیمت کتاب است، اما اینکه چرا اداره کتاب و اتحادیه ناشران به این موضوع رسیدگی نمیکنند جای پرسش و بررسی بیشتر دارد.