میراث مکتوب- با همکاری رایزنی فرهنگی ایران در چین، انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی و کرسی مولوی‌پژوهی و صندوق علمی پژوهشگران، نهمین نشست تخصصی مولوی‌پژوهی در حوزه بین‌الملل با حضور و سخنرانی موهنگ ین، محقق مطالعات زبان‌های خارجی دانشگاه پکن، باجی سو، مترجم و ایرانشناس، وانگ چین ژون، استاد دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای و عباسعلی وفایی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی و رایزن فرهنگی ایران در چین برگزار شد.
در ابتدای این نشست، میرباقری‌فرد، رییس انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی با قدردانی از استادان و دانشجویان چینی، به بیان اهداف برگزاری این سلسله نشست‌های ادبی پرداخت. عباسعلی وفایی، رایزنی فرهنگی ایران در پکن و استاد دانشگاه علامه طباطبایی با ارائه گزارش مختصری از وضعیت زبان و ادبیات فارسی در چین گفت: خوشبختانه در سایه روابط مناسب همه جانبه ایران و چین، زبان و ادبیات فارسی در این کشور شرایط مناسبی دارد.
وی بیان کرد: هم‌اکنون 12 کرسی زبان و ادبیات فارسی و مراکز ایرانشناسی در چین فعال است و شمار زیادی از استادان زبان و ادبیات فارسی به تحقیق در حوزۀ ایرانشناسی مشغول هستند و در سال‌های گذشته شمار پذیرش دانشجویان این رشته فزونی یافته و اغلب آثار کلاسیک ادبی مشتهر فارسی به زبان چینی ترجمه شده است.
وفایی با اشاره به موضوع «مفتاح الاسرار» در شرح مثنوی، به معرفی مصنف اثر و خود اثر پرداخت و گفت: این اثر مربوط به شیخ آدینه محمد خوارزمی است و وی در خوارزم از اعاظم عارفان روزگار خود بوده است. شیخ به دلیل نیافتن مقتدا و مراد ظاهری با عنایت حضرت رسول(ص) به سلک اویسیان پیوست که بدون مراد ظاهری با عنایت روح و عنایت یک واصل، مدد رهروی یافته است.
جلوه‌های صلح و بشر دوستی در اشعار مولانا
مو هونگ ین، استاد دانشگاه مطالعات زبان‌های خارجی پکن با موضوع «صلح در اندیشه مولوی» به سخنرانی پرداخت. وی با بهره‌گیری از ابیات مثنوی بیان کرد: مولوی فارغ از مذهب و اندیشه، در فکر صلح بوده است و نگاه معرفتی وی، او را بر این اندیشه داشته است تا از اختلاف سخن نگوید و در جهت صلح و همزیستی بر آید.
استاد دانشگاه مطالعات زبان‌های خارجی پکن افزود: دین اسلام خشونت را نمی‌پسندد و افرادی همانند مولوی به عنوان مسلمان عارف هماره در اندیشه صلح بودند.
وی با بیان برخی از آیات قرآن کریم در موضوع نور به موضوع وحدت و عدم اختلاف پرداخت و از اندیشه بزرگانی چون سهروردی و دیگر اندیشمندان در این باره مدد گرفت و با بهره‌گیری از داستان‌های مثنوی این موضوع را تبیین کرد.
سخنران بعدی باجی سو بود. وی از مترجمان پُرکار در آثار فارسی به ویژه مثنوی مولوی در چین است که به همراه یکی از استادان مثنوی را کامل به چینی ترجمه کرده‌اند. وی در کارنامه خود ترجمه قرآن و نهج‌البلاغه را نیز دارد.
باجی سو در این نشست، در باره شهرت مولوی در چین و ترجمه‌ها و پژوهش‌های انجام گرفته درباره مولوی سخنرانی کرد. این مترجم با بیان موضوع «بررسی ترجمه و مطالعات آثار جلال الدین مولوی در چین» اظهار کرد: از دیرباز مولوی در میان چینیان به ویژه مسلمانان سین کیانگ مخصوصا در حلقه وی مشتهر بوده است.
وی به آموزش مثنوی در مدارس اسلامی و مساجد دینی، ترجمه مثنوی به زبان چینی به دو شکل گزیده و کامل و تحقیق و پژوهش در افکار مولوی در دو حوزه مقاله و پایان‌نامه اشاره کرد.
مثنوی مولوی یکی از شاهکارهای بی بدیل فارسی است
وانگ چین ژونگ، استاد دانشگاه شانگهای با موضوع «آموزش تفکرات عرفانی مولانا به غیر فارسی زبانان» با تأکید بر چینی‌ها، سخن گفت. وی بیان کرد: مثنوی مولوی یکی از شاهکارهای بی بدیل فارسی است و جنبه‌های تعلیمی آن بسیار ارزنده است.
وی افزود: دانشجویان سال چهارم رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شانگهای به مطالعه مثنوی می‌پردازند و وقتی به صورت تطبیقی این داستان‌ها بیان می‌شوند، جاذبه‌های فراوانی برای دانشجویان دارد.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: دانشجویان وقتی از مسائل مفهومی زیربنایی داستان‌ها آگاهی می‌یابند، بسیار لذت می‌برند. در داستان‌های چینی معمولا این مفاهیم درونی وجود ندارد.
وانگ در پایان، از برخی ویژگی‌های مثنوی در حوزه ضرب‌المثل و برخی از مشترکات فرهنگی آن سخن گفت.
منبع: ایبنا