میراث مکتوب- شمس تبریزی گفته است: «زهی آدمی، که هفت اقلیم و همه وجود ارزد» و این سخن حکایت از آن دارد که در نظامِ معرفتیِ عارفانی همچون شمس و مولانا، انسان محور و مدارِ همه مفاهیم و مسائل است. از همین جایگاه بوده که شمس، تفحّص در خویش را تعلیم می‌دهد و سالکِ طریق را فرا می‌خواند که عمرِ خود را بیش از هر چیز صرفِ گشودنِ رازِ وجودِ انسان و کشفِ جهانِ درون کند. عالمِ درونِ انسان در نگاه شمس عالَمِ شگفتی‌ها و عجایب است و انسان نمونه‌ای‌ست از جهانِ هستی. فراتر از این‌ها شمس انسان را عالمِ اکبر می‌داند و کوششِ سالک را در جهتِ شناختِ انسان، سودمند و راهگشا می‌بیند. از این منظر می‌توان راهی جُست به مبانیِ انسان‌شناسیِ شمس تبریزی، و بنیان‌های اصلیِ اندیشه و نگرشِ او به شناختِ انسان و ابعاد و ساحاتِ وجودی‌اش را جستجو کرد.
چهل‌ویکمین و چهل‌ودومین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی دربارۀ شمس تبریزی در روزهای چهارشنبه ۲۸ آبان و ۵ آذر ساعت ۱۴ با سخنرانی محمدجواد اعتمادی به «مقدمه‌ای بر انسان‌شناسی شمس تبریزی» اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.
علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به صفحه اینستاگرام مرکز فرهنگی شهر کتاب به نشانی Instagram/bookcitycc این درسگفتار را به صورت زنده مشاهده کنند. در این جلسات تلاش می‌شود با کاوش در سخنانِ شمس و اشارات و دیدگاهِ ویژۀ او درباره انسان، مقدماتی برای فهمِ مبانی انسان‌شناسی شمس تبریزی، بیان و شرح و تحلیل شود.