میراث مکتوب- به مناسبت فرارسیدن ایام عزای حسینی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب متن کامل کتاب فیض الدموع و مقدمۀ دو کتاب هفت دیوان محتشم کاشانی و دیوان الهامی کرمانشاهی را که از سوی این مؤسسه منتشر شده است به صورت رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.
در ادامه معرفی این کتاب‌ها و لینک دانلود آن‌ها آمده است.
«فیض الدموع» شرح واقعۀ کربلا به نثر قدیم فارسی
فیضُ الدّموع و عبرةُ المُستَهام (ریزش اشک‌ها و اشک محزون و دل‌شکسته)، مقتلی به زبان فارسی نوشتۀ محمدابراهیم نواب تهرانی است که با نثری ساده و به فارسی فصیح و بلیغ، ماجرای عاشورا را بازگفته است.
محمدابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع نگار (1241-1299هـ.ق)، از نویسندگان بزرگ و ادیبان برجسته و سیاستگران آگاه زمان محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار بوده و اثر شیوای او، فیض الدموع، یادآور نثر فارسی قرن چهارم و پنجم هجری است.
انگیزۀ مؤلف، به گفتۀ خودش، برطرف کردن مشکل عدم دسترسی عموم مردم به کتابی موثق و صحیح به فارسی شیوا و بلیغ بوده است. وی تلویحاً گویندگان و راویانی را که در بیان حوادث زندگانی امام حسین(ع) صداقت را ارج نمی‌نهند، به نقد کشیده و سخنوران کم‌اطلاع و ناآشنا به آیین فصاحت و بلاغت را که به گفته او عوام‌پروری می‌کنند، نکوهش می‌کند. او کوشیده تا مقتلی بنگارد که هم خالی از نقایص یادشده و هم دربرگیرنده نثری فصیح، صناعات سخن و علم معانی باشد.
این کتاب یک متن ادبی به زبان فارسی فاخر و اثری حماسی و مستند به اسناد معتبر تاریخی است. بر اساس تحقیقاتی که شده تاکنون کتابی فارسی با ویژگی‌های یاد شده، چنین شیوا و مستند به منابع دست اول تألیف نشده است. بیشترین منابع وی اللهوف یا الملهوف اثر سید بن طاووس است و برخی از فهرست‌نویسان نیز فیض الدموع را به اشتباه ترجمۀ اللهوف دانسته‌اند.
فيض الدموع با بیان تولد امام حسین(ع) و ذكر فضایل او و آنگاه مرگ معاویه و سلطنت یزید آغاز می‌شود و دربرگیرندۀ مقتل مسلم و دیگر شهدای کربلا و نیز غارت خیام امام(ع) و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبه‌های حضرت زینب و امام سجاد(ع) در مجلس یزید است.
فيض الدموع (شرح زندگانی و شهادت امام حسین(ع) با نثر فارسی فصیح و بلیغ)؛ تألیف محمدابراهیم نوّاب تهرانی ملقب به بدایع نگار، به تصحیح و تحقیق اکبر ایرانی قمی، در سال 1374، توسط مؤسسۀ انتشارات هجرت و مؤسسۀ پژوهشي میراث مکتوب به چاپ رسیده است.
برای دانلود متن کامل کتاب فیض الدموع اینجا کلیک کنید!
هفت دیوان محتشم کاشانی؛ آینۀ عرفان عصر صفوی
محتشم کاشانی از شاعران بزرگ قرن دهم هجری، در شعر خود بيشتر به نظم غزليات و قصايد و مادّه تاريخ‌ها و معمّيات پرداخته و ابيات عاشقانه و اشعار مدحيه بسيارى به يادگار گذاشته است.
هفت دیوان محتشم کاشانی را مرحوم دکتر عبدالحسین نوائی، محقق تاریخ صفویه، و مهدی صدری، یکی از فضلای کاشان، تصحیح کرده و مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب آن را در سال 1380 به چاپ رسانده است. ارزش این کار خوشبختانه از دید اهل نظر دور نمانده و «حامیان نسخ خطی» آن را مورد تقدیر قرار داده‌اند.
این اثر شامل هفت ديوان است كه براى نخستين بار مطابق نظم و ترتيب خود شاعر به زينت طبع آراسته شده است.
آغاز جلد نخست با شامل شرح حال محتشم است كه در آن از زندگی، خانواده، فقر و تنگدستی و اعتقادات محتشم و نیز آوازه سخن وی در ایران و هند سخن می‌رود. در ادامه نیز مباحثی دربارۀ شیوه سخن‌سرایی محتشم، از جمله مفاخرۀ وی در شعر، نقد اجتماعی در اشعار او و دوازده بند معروف محتشم، مطرح شده است.
بخش بعدی این جلد شامل دیوان اول موسوم به «شیبیه» است كه در قالب 79 قصیده، 9 تركیب‌بند، 5 مثنوی، 78 قطعه، 112 غزل، و 106 رباعی به نظم درآمده است.
شش دیوان دیگر در جلد دوم به چاپ رسیده است. دیوان شبابیه که در ایام جوانی شاعر سروده شده به غزلیات اختصاص دارد. دیوان سوم نیز شامل 276 غزل و به صبائیه معروف است. در دیوان چهارم موسوم به رسالۀ جلالیه توصیفی از عشق و علاقه محتشم به جوان زیبارویی به نام شاطر جلال، در قالب نظم و نثر می‌بینیم. دیوان پنجم با عنوان رسالۀ نقل عشاق نیز در قالب نظم و نثر به نگارش درآمده است. دیوان ششم موسوم به ضروریات به مادّه تاریخ‌هایی راجع به احیا و اموات اختصاص دارد. دیوان هفتم با نام معمیات نیز شامل معماهای منظوم است .
در كتاب همچنین، نسخه‌های مورد استفاده در تصحیح دیوان معرفی شده و تصاویری از نسخه‌ها به چاپ رسیده است.
هفت دیوان محتشم کاشانی، کمال الدین محتشم کاشانی، با مقدمه، تصحیح و تعلیقات عبدالحسین نوائی و مهدی صدری، میراث مکتوب، تهران 1380، 2 جلد، 1752 صفحه.
به مناسبت ایام عزای حسینی می‌توانید مقدمۀ 206 صفحه‌ای مصححان این اثر را از اینجا دانلود کنید.
همچنین برای خرید این کتاب می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
شرح منظوم حماسۀ کربلا به سبک شاهنامه
میرزا احمد کرمانشاهی (1264-1325 ه.ق) ملقب به فردوسی حسینی و متخلص به «الهامی»، صاحب دیوانی با محوریت مدح خاندان رسالت است، که با وجود سابقۀ اندک سراینده در پرداختن شعر، در سلامت الفاظ و نفاست معانی و فصاحت بیان و حسن ایجاز مشهور ادبا بوده است.
این اثر یک مثنوى حماسى مذهبى و مهمترين اثر الهامى است كه بر وزن شاهنامه (بحر متقارب) و در بیش از شانزده هزار بیت سروده شده است.
مضامين و موضوع‌هاى اين سروده، مقتبس از روايات صحيح كتب و مقاتل معتبر است و به شرح وقايع حادثه كربلا از آغاز تا انجام به انضمام شرح حال مختار ثقفى می‌پردازد.
كتاب از چهار خیابان (بخش) تشكیل یافته است. خیابان اول متضمن اشعاری است در توحید باری، نیایش پروردگار، و ستایش بزرگان دین. خیابان دوم نیز با ستایش خدا، پیامبر (ص) و امام علی (ع) و امام زمان (عج) آغاز می‌شود و سپس وقایع روز عاشورا در آن به توصیف درمی‌آید. در خیابان سوم، پس از نعت رسول خدا و ائمه هدی، وقایع پس از شهادت امام حسین (ع) تشریح می‌شود. خیابان چهارم نیز در ستایش پروردگار، و نعت پیامبر و منقبت علی (ع) و اولاد اوست كه افزون بر آن یك ساقی‌نامه و شرح حال مختار ثقفی در آن جمع آمده است. در انتهای كتاب نیز اشعاری از دكتر عبدالحسین الهامی (فرزند شاعر) درج گردیده است .
این دیوان نخستین بار با کوشش‌های امید اسلام‌پناه و توسط انتشارات میراث مکتوب، در سال 1379 به چاپ و انتشار رسیده است. این تصحیح براساس پنج نسخه انجام شده و در ابتدای آن ذكری از احوال و آثار شاعر، به همراه مختصات شعری او، به میان آمده است.
به مناسبت ایام عزای حسینی می‌توانید مقدمۀ مصحح کتاب را از اینجا دانلود کنید.
همچنین برای خرید این کتاب می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.